Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΑΑΑΑ...


Τρέμετε, ναύτες αναξιόπιστοι, ο καπετάν-Φώτης ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ!!!...
Βρε αθεόφοβοι, βρε αποστάτες, βρε πραξικοπηματίες, τι καμώματα είναι αυτά;...Δηλαδή, δε μπορεί ένας άνθρωπος να λείψει μια βδομάδα, χωρίς να κινδυνέψει το σπίτι του; ( το καράβι του, ήθελα να πω! ) Δηλαδή, απαγορεύεται και να μετακομίσουμε;...( Ναι, ναι, σ' εκείνη την τροπική καλυβα που ανέφερε ο...ύπουλος υποπλοίαρχος! )

Και καλά, αυτός ο υποκινητής της ανταρσίας θέλει να μου πριονίσει την καρέκλα ( από καιρό το είχα καταλάβει πως κάτι ετοίμαζε ο μπαμπέσης! )...Εσείς;...Οι υπόλοιποι, που σας θεωρούσα πιστούς συντρόφους;...Πώς παρασυρθήκατε έτσι από τις φλυαρίες και τα στιχάκια του ( άντε και από 3-4 ρομαντικές φωτογραφίες);...Margo;...Πεταλούδα;...Κι εσύ, Nath;...Κι εσύ, Ειρήνη;... Μα αλήθεια, πιστέψατε πως θα σας άφηνα παραμονές του Αη-Βαλεντίνου ( μεγάλη η χάρη του! ) χωρίς ένα ποίημα ερωτικό; Και με φέρατε άρον άρον από το νησί κι έχω αφήσει και τη γοργόνα να ξεροσταλιάζει στην παραλία!!!

Τι να πω;...Με απογοητεύσατε, όμως ο κυβερνήτης του σκάφους, που έχετε την τιμή να επιβαίνετε, είναι μεγαλόψυχος, ξέρει να συγχωρεί και έχει και αίσθηση του χιούμορ, οπότε...μάλλον θα τη γλιτώσετε και δε θα σας ρίξω στα ψαράκια του ωκεανού! ( Αυτό φυσικά, δεν ισχύει για τον δολιοφθορέα και Μέγα Αποστάτη Δημήτριο, ο οποίος θα κρεμαστεί για παραδειγματισμό από το μεσιανό κατάρτι! )

Λοιπόν, ξαναπαίρνω στα χέρια το τιμόνι και προς απόδειξη της μεγαλοψυχίας μου, σας προσφέρω ένα από τα πιο αγαπημένα ποιήματά μου, έναν ύμνο που απευθύνεται ταυτόχρονα στον Έρωτα αλλά και στην ίδια τη Δημιουργία:

"ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ"

Όταν κοιτάζω μέσα στα πράσινα μάτια της,
βλέπω εκτάσεις ανθισμένες,
κήπους και κάμπους,
δάση πυκνά, κατάφυτα λιβάδια,
βλέπω βουνά της άνοιξης και σμαραγδένιες λίμνες,
βλέπω τους μίσχους της ζωής
να υψώνονται μες στην αχλύ του πρωινού,
να στάζουνε στο έδαφος δροσοσταλίδες λάμψης,
βλέπω το σέλας το απόκοσμο
με χάρη να ξεδιπλώνει τις πολικές πτυχές του,
των λουλουδιών πολύχρωμα σεντόνια που τα ξεστρώνει ο ήλιος,
βλέπω το Φως και το Κενό,
βλέπω την ίδια τη ζωή να αναδύεται κατάπληκτη
μέσα σε στρόβιλους φωτιάς απ' τις σπηλιές του Χρόνου
και πάλι να βυθίζεται σε σκοτεινούς ωκεανούς,
εκεί βαθιά,
που συλλαμβάνονται τα δάκρυα και τα όνειρα...

Όταν κοιτάζω μέσα στα μάτια της τα πράσινα,
τα φωτεινά, τα σκοτεινά,
βλέπω Εσένα, Κύριε,
βλέπω την Άναρχη Αρχή,
βλέπω το Τέλος τ' Ατελεύτητο
και γίνεται το βλέμμα μου
πρίσμα Ευγνωμοσύνης!


Όταν ακούω την τραγουδιστή φωνή της,
ακούω τον ήχο των νερών
που χύνονται κρυστάλλινα κι ορμητικά
προς τη μεγάλη θάλασσα,
ακούω κελάηδισμα πουλιών εξωτικών
που χαιρετίζουνε χαρούμενα τον ήλιο,
ακούω φωνούλες παιδικές, γέλιο μωρού
κι ορχήστρες άλλων εποχών
να συνοδεύουνε τον Μέγα Βόμβο της ζωής
που ταξιδεύει αέναα
πάνω στα διάφανα νερά της μελωδίας.
Ακούω θρόισμα από ανέμους αστρικούς
και ψιθυρίσματα αρχέγονα
που συλλαβίζει η μάνα γη στη χλόη που φυτρώνει,
ακούω το τρίξιμο της πυρκαγιάς
και τους ψαλμούς που πέμπουνε στον Πλάστη
όλα τα κύτταρα της Ύπαρξης απ' τους ναούς της φύσης.
Ακούω τον φλοίσβο των κυμάτων που ταράζονται
και θρυμματίζονται μ' ορμή πάνω στον βράχο,
ακούω την αστείρευτη παλίρροια
του αίματος του πορφυρού

που κελαρύζοντας φουσκώνει και χαράζει
πάνω στο δέρμα διαδρομές,
το νέι, το φλάουτο
και τη γαλήνια φλογέρα του βοσκού,
τύμπανα απόκοσμα θριαμβικά,
ρυθμούς τελετουργίας,
το κοντραμπάσο, το λαούτο, τα κρουστά
και το βιολί των ουρανών,
το πιάνο και το νοσταλγικό παράπονο
της Λύρας.
Ακούω τον ήχο της βροχής
που θρέφει των ψυχών μας τα θεμέλια
και τους σεισμούς που κυοφορεί
η γη στ' άγια της σπλάχνα,
τη Δόνηση την ιερή του πρώτου Λόγου
που κίνησε τα ύδατα στους καταρράκτες της Δημιουργίας.

Όταν ακούω τη φωνή της την τραγουδιστή,
την υγρή, τη χιλιόχρωμη,
ακούω Εσένα, Κύριε,
ακούω τους εκκωφαντικούς κραδασμούς της Σιωπής,
ακούω τη Συμφωνική των Γαλαξιών και των Νεφελωμάτων
και γίνεται η ανάσα μου

λυγμός Ευγνωμοσύνης!


Όταν φιλώ τα απαλά της χέρια,
φιλώ τα πέταλα των ρόδων και των κρίνων,
φιλώ φτερούγες των απόδημων πουλιών,
την κορυφή απ' το γαλάζιο σύννεφο π' αχνίζει,
δέντρων καρπούς και νούφαρα
και μέλι απ' τις κυψέλες της Αγάπης,
φιλώ το φως του φεγγαριού
- γιομίζουνε χρυσόσκονη τα χείλη μου τα άχρωμα -
φιλώ το "πριν" και το "μετά",
φιλώ το άγιο "Τώρα",
φιλώ το δέρμα των αγέννητων μωρών,
τα γράμματα τα άγραφα που να μου στείλει καρτερώ,
το μυρωμένο της προσκέφαλο
και τις ξυλόγλυπτες πολύτιμες βυζαντινές εικόνες.
Φιλώ το χώμα της πατρίδας μου,
της λύρας το δοξάρι,
του βιολοντσέλου τις χορδές,
το κύμα και το χιόνι,
φιλώ τους σπόρους που θεριεύουν μες στη γη
και τ' αμπελιού τις ρώγες
και το ζεματιστό το πρόσφορο που βγαίνει από τον φούρνο.

Όταν φιλώ τα χέρια της τα απαλά,
τα λευκά, τα άσπιλα,
φιλώ Εσένα, Κύριε,
φιλώ του ουρανού το Δώρο και τ' Αντίδωρο,
φιλώ τις άκρες του χιτώνα της Παναγιάς
και γίνονται τα χείλη μου
φιλί Ευγνωμοσύνης!

Καλό βράδυ και καλό τριήμερο σε όλους! Σας αγαπάω όλους πολύ ( και ίσως λίγο παραπάνω αυτόν τον μυστήριο τύπο από την Ξάνθη, που μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στους φίλους του)!

17 σχόλια:

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Βρε βρε καλώς τον καπετάν-Φώτη!!

Καπετάνιε καλώς εγύρισες πίσω και μας έδωσες τόσο όμορφους στίχους - πραγματικά πανέμορφους.

Όχι για τίποτα άλλο, μα γιατί ήταν εδώ ένας παράξενος τύπος...που όλο έλεγε ότι θέλει να γίνει "χαλίφης στη θέση του χαλίφη"... :-))))

Τα σέβη μου στον delta
φιλιά και στους δυο σας!!

Margo είπε...

....... στέκομαι με το στόμα ανοιχτό.. ξέχασα και την αρχή. Τι έλεγες στην αρχή;)

Υπέροχο!!! Όλα αυτά είναι η αγάπη μα περισσότερο το συναίσθημα που μας οδηγεί κοντά Του.
Ευχαριστούμε θερμά!
Πολύ καλό τριήμερο!!!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

οχου..Φώτη την μια τον στελνουμε συην πυρά,τωρα τον δένουμε στο μεσιανο το κατάρτι,τον καημενο τον Δημήτρη..τι καημενος δηλ. ετσι σατοριασμένος που είναι εξω από κάθε λογική..αγαπάει όλη την πλάση...δεν τον πιάνει τίποτα.Λάμπει και φωτίζει και τους γύρω του.
Και μετα απο τους πανεμορφους στίχους που μας έδωσες όλο συναίσθημα,αγάπη και έρωτα..δεν τον κρατάει δεμένο κανένα κατάρτι!
Καλές αποκριές φίλοι μου με πολλή αγάπη και πάντα ''σατοριασμένοι''!!!!!

Ευρύνοος είπε...

Γειά σου Φώτη Φωτεινέ!!

καλή συνέχεια παίδες :)

delta είπε...

Ουφφφφφφφ…
Τερμάτισα επιτέλους!

Αυτό δεν ήταν ποίημα, τηλεμαραθώνιος ήταν !

Κόντεψα να πεθάνω από την πλήξη και την κούραση. Σιγά μη κατάφερε κανένας να το διαβάσει ολόκληρο. Αλλά το είπε ξεκάθαρα η Margo. Όταν έφτασε στο τέλος ξέχασε τι έλεγε η αρχή.

Και τι γράφει μέσα;

..ανθισμένοι κάμποι.. δάση πυκνά.. πράσινα λιβάδια.. φιλώ το χώμα της πατρίδας μου..

Βρε μπας και είσαι αγρότης και πήρες το τρακτέρ να πας να κλείσεις τα Τέμπη; Γι’ αυτό έλειπες τόσο καιρό; Τελειώσατε την κατάληψη και μας γύρισες ;

Έτσι βρε θα ρίξουμε τα κορίτσια ; Πάνω που τις σατόριασα όλες, ήλθες και τις ξενέρωσες ; Να πας στο «Αγρότης μόνος ψάχνει»!

Εδώ εμείς κύριε στην δεύτερη στροφή εκπυρώσαμε ολόκληρο το Σύμπαν και με απόδειξη. Μάλιστα με απόδειξη ! Ποια είναι η απόδειξη ; Μα ο υπερσατοριασμός της Nath!!!. Από χθες άρχισε να τρέχει μέσα στο σπίτι της κι ακόμα να σταματήσει ! Πες τα βρε Nath να μη νομίζει ότι του λέω ψέματα.

Αλλά για να σας πω την αλήθεια ΕΓΩ τον έφερα πίσω. Πρώτον γιατί ήξερα ότι θα πέσει στην παγίδα να εκτεθεί σε σύγκριση. Και δεύτερον γιατί έχω πάθει μια ψιλοεξάρτηση με τα ποιήματά του και αν δε διαβάσω ένα την ημέρα δεν μπορώ. Τι ανωμαλία κι αυτή! Άσε που με ανησύχησε ο μπαγάσας. Ρε λες να τον καθάρισε, λέω, καμιά αγανακτισμένη αναγνώστρια και να το’χω τύψεις έπειτα (που σιγά να μην είχα δηλαδή).

Μέχρι την επόμενη αποστασία

Καλό τριήμερο

(βράζει το πλήρωμα Φώτη πάρτο χαμπάρι…)

Παρεπιπτόντως όταν ήσουν μικρός μια χαρά παιδί ήσουν. Σε αγρίεψε η θάλασσα ...

Nah είπε...

Ως ΥΠΕΡΣΑΤΟΡΙΑΣΜΕΝΗ και πολλάκις πυροβολημένη αδυνατώ να συγκεντρωθώ για να συντονιστώ με το "Μαραθώνιο Ποίημα" !!!

Επιπλέον, διαβάζοντας το πρώτο μέρος, άρχισα να τρέχω και έξω από το σπίτι!!!!!
ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΑΑΑΑΑΑ!

Και σε λίγο θα αρχίσω να τρέχω και μέσα στα σπίτια των αλλων!!!!!!

Δέλτα, ααχ βιάστηκες να τον γυρίσεις!

ΑΣΕ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΣΑΤΟΡΙΑΣΜΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙΕΙΕΙΕΙΕ!

(Ξανάφυγε ή μου φαίνεται...?)

delta είπε...

@ Nath

Το Μαραθώνιο ποίημα ;

Χα χα χα χαααααααααα

Τα ακούς καπετάνιε ; Μας ξελίγωσες στο τρέξιμο. Με τη γλώσσα έξω είμαστε όλοι από την κούραση παραμονές του Αγίου. Άντε τώρα να αγαπηθούμε !

Το δικό μας σατόριασμα βρε δεν παίζεται. Το δικό μας σατόριασμα εκπυρώνει ολάκερο το σύμπαν! Και νεκρούς ανασταίνει. Πήραμε τους δρόμους και τρέχουμε σαν τις τρελές από σπίτι σε σπίτι ! Μας διώχνουνε αυτοί εμείς συνεχίζουμε να τρέχουμε. Να δούμε τώρα που θα σταματήσουμε…

Τώρα το σατόριασμα του καπετάνιου καμιά φωτίτσα στην παραλία να βάλει το πολύ πολύ, με καμιά κιθαρούλα. Ξενέρωτες καταστάσεις παιδί μου. Ξεπερασμένες.

Ρε σε ποιόν αιώνα ζούμε ;

Σατοριαστείτε ομαδικώς βρεε !

(Μήπως γίνεται το μαραθώνιο να το κόψουμε σε δρόμους των χιλίων μέτρων για να τερματίζουμε πιο εύκολα ;)

delta είπε...

Ρε λες να έφυγε πάλι και να με άφησε κρεμασμένο στο κατάρτι ;

Ξεκρεμάστε με βρεεεεεεεεεε

delta είπε...

Τα φτερά παιδιά.
Τα φτεράααααααααααααααααααααα !!!

Μη μας μας βρει ο Άγιος (μεγάλη η χάρη του) με κλειστά φτερά

Καπετάνιε μη χουφτώνεις τη γοργόνα – ΣΕ ΒΛΕΠΩ !

(Πάει σατοριάστηκε κι αυτός)

Φώτης είπε...

Γεια σου Ελένη μου!

Σε χαιρετώ και σε συγχαίρω, γιατί εσύ ήσουν απ' τους λίγους που δεν παρασύρθηκαν από την απόπειρα ανταρσίας (όπως άλλωστε κι ο Ευρύνοος Τάσος και η Πέλα).

Εκείνο τον..."Ιζνογκούντ" από την Ξάνθη θα τον κρεμάσουμε την Καθαρά Δευτέρα στο κατάρτι και θα παριστάνει τον χαρταετό!

Φιλιά και σε σένα!

Φώτης είπε...

Καλή μου Margo,

σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Ξέρω πως ήταν μια στιγμή αδυναμίας όταν ακολούθησες τον αποστάτη, γι' αυτό δε σου χρεώνω τη συμμετοχή σου στο πραξικόπημα.
Αρκεί φυσικά να μην επαναληφθεί!

Καλό τριήμερο και σε σένα!

Φώτης είπε...

@ Πέλα μου,

δεν πιστεύω να τον λυπάσαι τον...κακούργο! Παιδί μου, αυτός δε θέλει λύπηση! Έτσι σατοριασμένος που είναι, έχει υπερβεί τα ανθρώπινα πάθη και συναισθήματα! Είναι σε άλλο κόσμο ο άνθρωπος!
Ίσως γι' αυτό και να τον αγαπάμε, γιατί μας φέρνει ενέργεια και φως από τα ταξίδια του και τα μοιράζεται απλόχερα μαζί μας!

Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου!
Καλές Απόκριες και σε σένα!

Φώτης είπε...

Γεια σου, αδερφέ Τάσο!

Καλησπέρες σε σένα και στη Σαββίνα!
Καληνύχτα!

Φώτης είπε...

Φίλη μου Nath,

δεν ξανάφυγα όπως βλέπεις.
Πώς να ξεμακρύνω όταν έχω τέτοιο...υποδιοικητή!

Ήμουν έτοιμος να επιβάλλω αυστηρότατες κυρώσεις και σε σένα, όμως εκείνο που σε γλίτωσε ήταν η φράση: "ΑΣΕ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΣΑΤΟΡΙΑΣΜΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙΕΙΕΙΕΙΕ!"
Έστω και την ύστατη στιγμή φαίνεται πως κατάλαβες ποιος κάνει κουμάντο εδώ μέσα και συνετίστηκες!

Συνέχισε τις σατοριασμένες βόλτες σου και απόλαυσε τις απόκριες με όσους αγαπάς!

Καληνύχτα!

Φώτης είπε...

Ήρθε λοιπόν και η ώρα σου, καλέ μου υποπλοίαρχε (τι "υποπλοίαρχε" δηλαδη; εσύ το πας φιρί φιρί για ξήλωμα και στέρηση βαθμού!)

Βρε κάθαρμα, βρε φίδι που σε έτρεφα στον κόρφο μου, βρε αλητήριε καταχραστή της εμπιστοσύνης μου,
δε φτάνει που τόλμησες να αμφισβητήσεις την εξουσία μου και πήγες να μου βουλιάξεις το σκάφος, διαπιστώνω πως είσαι και θρασύς και αμετανόητος!

Αντί, δηλαδή, να σκεφτείς τι έκανες, να μετανιώσεις και να ικετεύσεις γονυπετής τη συγχώρεσή μου (που μάλλον θα σου έδινα), εσύ συνεχίζεις να με διαβάλλεις, να με συκοφαντείς και να με υποτιμάς απροκάλυπτα!

Ώστε οι στίχοι μου σου θυμίζουν...αγροτικές κινητοποιήσεις, έτσι;...
Και θα σε συνέφερε πολύ να με σκοτώσει κάποια αναγνώστρια, για να ξεμπερδεύεις οριστικά από μένα, έτσι;...
Και δημοσιεύεις και φωτογραφίες μου από την παιδική μου ηλικία, όταν άρχισα να οργώνω τις θάλασσες, έτσι;...
(Μα καλά, πού το βρήκες το πορτρέτο μου; Θα σε καταγγείλω στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων!)

Και η έκταση του ποιήματος σε ξελίγωσε, έτσι;...
Και με απειλείς και με δεύτερη ανταρσία, έτσι;...
Και εγώ ξενερώνω τις κοπέλες;...Τα κορίτσια είναι μια χαρά, ψαγμένα, γεμάτα ευαισθησίες και ρομαντισμό κι εσύ πας να τις κάνεις σαν τα μούτρα σου και να τις τραβήξεις στον βούρκο! Αδίστακτε στασιαστή!

[ Καλό τριήμερο και σε σένα, Δημήτρη μου! Να περάσεις καλά και να απολαύσεις κάθε στιγμή με την οικογένεια σου!]

Υ.Γ. Η...γοργόνα θα τσαντιστεί αν δε τη χουφτώνω!
Σου στέλνω και κάτι στο e-mail σου.
Φιλιά!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Εδω ειναι το διασημο blog Εσωτερικα Μονοπατια προς το Σατόριον?
εδω ειναι του σατοριασμενου δελτα και μίας Υπερσατοριαμενης ονοματι Nath?
Φωτη καλως ορισες στον παραδεισο του Σατορίου!!!!!
ομορφο το ποιημα σου δε λεω...
αλλα εδω αναλυονται μονο Ωδαι εις Σατόρια.....
καθως και απαγγελονται υμνοι εις αυτο....
ευρισκομεθα δε εις αναμονην εκδοσεως απαντων
ποιηματων με τον τιτλον τα Σατορια και τα Αγορια...........
delta?θα ηθελα ειλικρινα να μαθω τι εφτασε τα σατοριασματα σου σε τετοια υψη και τετοια βαθη....
ποία η Πηγη Εμπνευσεως σου δελτααααααααααα?
Φωτη ομολογω....
στηριζω δελταν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλημερα!!!!!!!!
Υ.Γ ΣΑΤΟΡΙΑΣΤΕΙΤΕ
ΕΔΩ ΚΑΙ
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Φώτης είπε...

Καλημέρα, Πεταλούδα!

Είστε τυχεροί που δε σας έχει πάρει ακόμα χαμπάρι ο Ianis από το Faos Satori! Έτσι που...κακοποιήσατε τη λέξη, δε θα 'χει άδικο να σας τα ψάλλει!

Από τα λεγόμενά σου καταλαβαίνω πως σε πήρε με το μέρος του ο Αποστάτης.
Μα τι σας έχει κάνει επιτέλους!!!

Να είσαι καλά, φίλη μου!
Καλές απόκριες!