
Του Παραδείσου αρώματα
των χορευτών τη χάρη
των μαγισσών την τεχνική
και των Θεών τα κάλλη
των χορευτών τη χάρη
των μαγισσών την τεχνική
και των Θεών τα κάλλη

Μ’ αυτά τα όπλα πάνω σου
πώς να σε πολεμήσω ;
με λάβωσες θανάσιμα
και πάω να ξεψυχήσω
πώς να σε πολεμήσω ;
με λάβωσες θανάσιμα
και πάω να ξεψυχήσω

Μ’ αντίδοτο απ’ τα χείλη σου
πότισε τα δικά μου
στου έρωτα σου το κελί
σφράγισε την καρδιά μου
πότισε τα δικά μου
στου έρωτα σου το κελί
σφράγισε την καρδιά μου
10 σχόλια:
Ώπα, τι έγινε, Δημητράκη;
Μας βγαίνουν κρυμμένα καλλιτεχνικά χαρίσματα; Γράφεις και μαντινάδες, φίλε μου; Πολύ χαίρομαι!!!
Μου αρέσει ιδιαίτερα η στροφή:
"Μ’ αντίδοτο απ’ τα χείλη σου
πότισε τα δικά μου
στου έρωτα σου το κελί
σφράγισε την καρδιά μου".
Άντε μπράβο! Ο έρωτας είναι δύναμη που μας αναζωογονεί και μας εμπνέει!
Γράφαμε κάποτε …
Τα παλιά εκείνα καλά χρόνια
Τραγουδάκια για τον έρωτα
Τα στολίζαμε με μουσική
Τα τραγουδούσαμε στις παρέες
Με μια κιθάρα δίπλα στη θάλασσα
Τι άλλαξε άραγε ;
Πολύ όμορφο!
Την καλημέρα μου
Ευχαριστώ πολύ
Καλή μέρα να' χεις
Γιατί να αλάξει κάτι Δημήτρη;
Ο ερωτας είναι άχρονος,όπως και η ψυχή μας!
Πολύ τρυφερό το ποίημα σου!!!
Άχρονος ο Έρωτας. Θεός κι αυτός !
Δεν έχεις άδικο καλή μου φίλη ...
Καλημέρα να 'χουμε
Άλλωστε ο Έρωτας είναι η μόνη δύναμη που έχει εξουσία να γεννά ζωή...
Πολύ όμορφο Δημήτρη!!
...ο ερωτας ειναι διαχρονικος..
..και αχρονος...
...αλλαξε ο,τι επιτρεψαμε εμεις να αλλαξει..
καλησπερα delta!
γραφεις πολυ ομορφα..
αλλα το σχολιο/ερωτηση σου με μελαγχολησε...
@ Μια φορα κι εναν τρελο...
Το έπιασα το σεξουαλικό υπονοούμενο Ελένη μου :-)
Ευχαριστώ πολύ. Να είσαι καλά
@ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
Η μελαγχολία μπορεί να γίνει πολύ δημιουργική αρκεί να μην το παρακάνουμε μ’ αυτή γιατί τότε οδηγεί στην κατάθλιψη.
Ναι έτσι είναι :
...αλλαξε ο,τι επιτρεψαμε εμεις να αλλαξει..
Ξέρεις πως είμαι υπέρ της προσωπικής αλλαγής. Υπέρ της εξέλιξης και όχι της στασιμότητας. Απλώς αναπολώ καμιά φορά τα πιο παιδικά, τα πιο αθώα χρόνια μας...
Δημοσίευση σχολίου