Γείρε στο πλάι μου...

Γείρε στο πλάι μου, αύρα της νύχτας,
πνοή ανέμου ζωοδόχου
που σε πελάγων μακρινών γεννήθηκες το κύμα
κι ήρθες να στάξεις του φιλιού σου τη δροσιά
σταλιά σταλιά
στα ξεραμένα μου τα χείλη
και στο κορμί μου το στεγνό
που τ' άγιο χάδι σου λαχτάρησε
τα κρύα βράδια μόνο του ρούχο να 'χει...


Νιόβλαστο ρόδο ο έρωτας
ρίζωσε κι άνθισε στους κήπους της καρδιάς σου
ρόδο που στόλισε το στήθος μου
και μ' έντυσε με τ' άρωμα απ' το δέρμα σου
την ευωδιά που οι άγγελοι θα είχαν
αν υπήρχαν...

Γείρε στο πλάι μου, νύμφη του δάσους,
στη μυροφόρα σου αγκαλιά ν' αναπαυτούν οι φόβοι μου
τα άλγη και τα πάθη
να ξαποστάσει η έγνοια μου μες στη γαλήνη των ματιών σου
κει που τις νύχτες αναδύονται στάλες φωτιάς
τα δάκρυα
κείνα τα δάκρυα της χαράς, της ευτυχίας,
σαν οι ψυχές μας λιώνουν πυρωμένες
λάβα που χύνεται κι αργοκυλά
μέσα στις φλέβες...