Δεν φεύγω.
Δεν πάω πουθενά.
Είμαι εδώ κι είμαι παντού
όχι μονάχα τώρα μα από πάντα.
Έχω φτάσει.
Δεν ψάχνω.
Δε γυρεύω τίποτα.
Δε μου ανήκει τίποτα κι ανήκω σ' όλα.
Μέσα στα πάντα βρίσκομαι.
Δεν είμαι εγώ.
Δεν είσαι εσύ
κι ας μην το ξέρεις.
Είμαι εσύ και είσαι εγώ
κι είμαστε όλοι κι όλα.
Είμαστε ένα.
Δε θέλω.
Δεν επιθυμώ.
Δεν αγωνίζομαι.
Δεν κυνηγώ.
Δεν τρέχω να ξεφύγω.
Ούτε κατέχω, ούτε κατέχομαι.
Δεν κρίνω.
Δεν κατηγορώ
ούτε απολογούμαι.
Παρατηρώντας δημιουργώ.
Κατανοώντας χτίζω.
Είμαι κελί.
Είμαι φρουρός.
Είμαι φυλακισμένος.
Είμαι κλειδί.
Πόρτα ανοιχτή.
Είμαι δεσμά σπασμένα.
Κι αυτό το άπιαστο πουλί που αναζητάς,
βαθιά στα σπλάχνα σου
νεκρό σε καρτερά
να τ' αναστήσεις...
Δεν πάω πουθενά.
Είμαι εδώ κι είμαι παντού
όχι μονάχα τώρα μα από πάντα.
Έχω φτάσει.
Δεν ψάχνω.
Δε γυρεύω τίποτα.
Δε μου ανήκει τίποτα κι ανήκω σ' όλα.
Μέσα στα πάντα βρίσκομαι.
Δεν είμαι εγώ.
Δεν είσαι εσύ
κι ας μην το ξέρεις.
Είμαι εσύ και είσαι εγώ
κι είμαστε όλοι κι όλα.
Είμαστε ένα.
Δε θέλω.Δεν επιθυμώ.
Δεν αγωνίζομαι.
Δεν κυνηγώ.
Δεν τρέχω να ξεφύγω.
Ούτε κατέχω, ούτε κατέχομαι.
Δεν κρίνω.
Δεν κατηγορώ
ούτε απολογούμαι.
Παρατηρώντας δημιουργώ.
Κατανοώντας χτίζω.
Είμαι κελί.Είμαι φρουρός.
Είμαι φυλακισμένος.
Είμαι κλειδί.
Πόρτα ανοιχτή.
Είμαι δεσμά σπασμένα.
Κι αυτό το άπιαστο πουλί που αναζητάς,
βαθιά στα σπλάχνα σου
νεκρό σε καρτερά
να τ' αναστήσεις...
.jpg)
5 σχόλια:
Καλημέρα Φώτη!Με το υπέροχο ποίημα σου περιέγραψες με τον καλύτερο τρόπο τον άνθρωπο.
Μόλις ξύπνησα και κάθομαι και το διαβάζω,ξανά και ξανά!
Υπέροχο Φώτη μου !
Μόλις συνειδητοποίησα ότι τα κάνω όλα ανάποδα από το ποίημα σου…
Πάει το πουλί μου, ΨΟΦΗΣΕ ! :-)
(Ο συγκυβερνήτης Μητσάρας)
Γειά σου Φώτη!
"Παρατηρώντας δημιουργώ"
Κατανοώντας χτίζω"
Ούτε πάνω.. ούτε κάτω.. αλλα στη μέση..το τέταρτο..
Το πράσινο φωτάκι..
Κέντρο καρδιάς..
Αυτό που συνέχεια μας γνέφει, μας τραγουδάει, μας φωνάζει και όταν έχει χάσει κάθε ελπίδα πια… αν είμαστε τυχεροί , δονείται τόσο ισχυρά που …… πονάμε!
Το έχουμε όλοι, το χρησιμοποιούν λίγοι
ΓΙΑΤΙ?
Πριν λίγες μέρες γυρνώντας σπίτι , έκανα διάφορες σκέψεις, μπερδευόμουνα , τα ξεμπέρδευα μετά τα ξαναμπέρδευα και κάποια στιγμή λέω στον εαυτό μου ΑΦΕΣΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ…ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ….ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ… και αφέθηκα ….και τότε γύρισε το ΚΛΕΙΔΙ και ένιωσα έναν πόνο στην καρδιά… και η πρώτη σκέψη ήταν να τον μαζέψω, να ανασυγκροτηθώ δηλαδή να ξανακλειδώσω…… η δεύτερη όμως ήταν, ΟΧΙ, άστο να δεις τι είναι αυτό, παρατήρησέ το.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΛΕΙΔΩΣΑ αλλά άφησα αυτό που ένιωθα να υπάρχει !
΄Αρχισα να παρακολουθώ τον εαυτό μου και αυτό που αισθανόμουνα και είπα ας ρίξω μια ματιά να δω πως είναι…και…είδα ένα ραγισμένο πράσινο τζάμι που έμοιαζε με καθρέφτη… και σκέφτηκα…αυτό έχει από καιρό ραγίσει και εγώ …το βιολί μου!
Δεν στεναχωρέθηκα… Το ραγισμένο κέντρο της καρδιάς μου καθόλου δεν με στεναχώρεσε! ΑΠΕΝΑΝΤΙΑΣ!!! Μου δημιούργησε ΕΛΠΙΔΑ!!!
Πίσω από αυτό τον ραγισμένο καθρέφτη ΕΧΕΙ ΦΩΣ! Και ίσως τώρα που ράγισε το τζάμι… βρει δίοδο να βγει αυτό το ΦΩΣ…!
Και έτσι ίσως αρχίσει η ανάσταση του "Απιαστου Πουλιού"
@ κ. Mitsara,
Δεν ξέρω αν τα κάνεις όλα ανάποδα, εμένα πάντως στο blog σου με κάλεσε το πράσινο φωτάκι που έχεις!
Καλό βράδυ σε όλους!
Κάποτε μου είχαν πει ότι στη σύνθεση είναι η Δημιουργία.
Ότι στην ένωση των δυο άκρων βρίσκεται το Άπειρο... το Θεϊκό. Τότε είχα δυσκολευτεί να το αντιληφθώ αμέσως.
Με τα χρόνια όμως αντιλαμβάνομαι ότι κάθε στιγμή που κερδίζω απαλλαγμένη από αντιθέσεις με φέρνει πιο κοντά στον μέσα μου Θεό.
Στιγμές σαν αυτές που τόσο όμορφα περιγράφεις με τα λόγια σου!!
Το πιο όμορφο βραδυ εύχομαι :-))
Φίλοι μου, επέστρεψα!
Να με συμπαθάτε για την καθυστέρηση, αλλά βρίσκομαι σε διαδικασία μετακόμισης και τρέχω ωσάν τον Βέγγο!
@ Ειρήνη μου,
σ' ευχαριστώ πολύ! Αν έκανε ο καθένας μας όλα όσα περιγράφω, τότε θα άλλαζαν πολλά γύρω μας!
Καλό σου βράδυ!
@ Φίλτατε συγκυβερνήτα,
μη νομίζεις πως είσαι ο μόνος που δεν τα τηρεί!
Κι εγώ που τα περιγράφω με όμορφα λογάκια, τις περισσότερες φορές ξεχνιέμαι και πισωγυρίζω.
Στη θεωρία καλά τα λέμε...στην εφαρμογή στραβώνει το πράγμα!
Έχουν "ψοφήσει" πολλά πουλιά, φίλε!
Σκοπός είναι να τα αναστήσουμε!
Καλή σου νύχτα!
@ Φίλη μου Nath,
πολύ σωστή η επιλογή να παρατηρήσεις τον πόνο στην καρδιά σου! Έτσι μπορούμε να συνδεθούμε με το πράσινο φωτάκι και να βιώσουμε πραγματική αγαλλίαση, που πηγάζει απ' το εσώτερο Είναι μας!
Καληνύχτα!
@ Ελένη μου,
ο Osho λέει περίπου το ίδιο:
όσο πιο πολύ απομακρύνεσαι από τα άκρα τόσο πιο κοντά έρχεσαι στο απειροελάχιστο εκείνο χωροχρονικό σημείο, που είναι το Εδώ και Τώρα.
Αν το πετύχουμε αυτό, τότε περνάμε σε..."άλλα κόλπα"!
Καληνύχτα, φίλη μου και σ' ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου