Προσευχή...

Στάθηκα ασάλευτος
με τα μάτια του νου μου κλειστά
και ορθάνοιχτα διάπλατα
της ψυχής μου τα μάτια
με ανάσα αργή το κορμί μετουσίωσα
σ' ένα βότσαλο άυλο
σιωπηλά να βυθίζεται
στης Πνοής Σου
την αρχέγονη
λίμνη.

Σαν το γιο που επέστρεψε
εμπειρίες γεμάτος
Σου ζητώ καλωσόρισμα
και φιλί ευλογίας.
Σε προσμένω διαυγής
διψασμένος
να σμίξεις
σα βροχή από φως
με το μαύρο μου χώμα.

Στην εγκάρσια τομή της καθόδου μου
στους ισθμούς
στον πυρήνα της ύπαρξης
ταπεινά και αγόγγυστα
ρυμουλκώ
τη ζωή μου
κοντά Σου.

Σα λουλούδι νιογέννητο
σαν το θάνατο άστρου
κοινωνώ κάθε κύτταρο
αρμονίας στο Σύμπαν
κι είμαι ήλιος αυτόφωτος
ανατέλλω και δύω
στα νερά
της Μορφής Σου
τ' απύθμενα.


Στους βωμούς των αιθέρων Σου
στους ναούς της Γαλήνης
εξαγνίζω του πνεύματος
το μονάκριβο σκεύος
να υψωθώ μες στα χέρια Σου
Δισκοπότηρο ξέχειλο
από Πίστη
Σοφία
κι Αγάπη.

(Θα χριστώ
Εραστής της Ολότητας
των πλασμάτων Διάκονος
κι Αγωγός
της πανίερης
Χάρης...)