Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Καλωσόρισμα προς τους συνοδοιπόρους!



Κάθομαι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και φαντάζομαι την εύλογη απορία όσων επισκέπτονται για πρώτη φορά τα Εσωτερικά Μονοπάτια. Ποιος ο λόγος ύπαρξης ενός ακόμα ιστολογίου εσωτερικής αναζήτησης και φιλοσοφίας;... Σε τι διαφέρει αυτό από όλα τα παρόμοια και τι παραπάνω έχει να πει;... Χρειαζόμαστε πραγματικά ακόμα ένα διαδικτυακό τόπο γεμάτο όμορφα λογάκια, ειδυλλιακές εικόνες, χιλιοειπωμένα αποφθέγματα και περισπούδαστες αναλύσεις φιλοσοφικών θεμάτων;...

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι σκοπός μου να δημιουργήσω ένα ξεχωριστό ιστολόγιο που "θα διαφέρει". Αντιθέτως, πρόθεσή μου είναι να βρούμε μαζί και να μοιραστούμε όσα μας φέρνουν πιο κοντά, όσα κοινά έχουμε ( απόψεις, αντιλήψεις, συναισθήματα, βιώματα, ανησυχίες και προβληματισμούς ) και όχι όσα μας διαφοροποιούν. Κάτι τέτοιο δε σημαίνει φυσικά πως δεν θα ακουστούν και διαφορετικές φωνές. Αυτό είναι απαραίτητο και ζωτικής σημασίας, ένα σημάδι υγιούς και γόνιμου διαλόγου που θα φιλτράρει τις όποιες διαφωνίες μας και τελικά, θα αναδείξει όσα μας ταυτίζουν. Δε στοχεύω λοιπόν στη δόμηση μιας κύριας γραμμής πεποιθήσεων, που θα παίζει το ρόλο της "αυθεντίας" και με την οποία θα πρέπει όλοι να συμφωνούν αναγκαστικά. Ο μόνος όρος για τη συμμετοχή στο ταξίδι ας είναι αυτός:

Η ειλικρινής διάθεση για ουσιαστική επικοινωνία με σεβασμό στην αντίθετη γνώμη και φυσικά, χωρίς να παρατηρηθούν θλιβερά φαινόμενα ανταλλαγής προσβλητικών και υποτιμητικών σχολίων. Κάτι τέτοιο δεν θα ταίριαζε στο επίπεδο της συνειδητότητας που πιστεύω πως έχουν όσοι πραγματικά αναζητούν την Αλήθεια και θα υποβίβαζε το ταξίδι σε ανόητη και χυδαία αντιπαράθεση μεσημεριανών κουτσομπολίστικων εκπομπών...


Ο φίλος Ianis μιλά συχνά για την επίτευξη της κρίσιμης μάζας, δηλ. τη συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων και αγνότερων/καθαρότερων ατομικών στοιχείων, που θα προκαλέσουν την κατάλληλη στιγμή την (πυρηνική/πολιτισμική/συνειδησιακή) έκρηξη. Έρχομαι λοιπόν να ενώσω τη φωνή μου με τη δική σας, να ενώσω τη σιωπή μου με τη δική σας, να συντονίσουμε τους κραδασμούς και τις δονήσεις μας και να γίνουμε μαζί νότες αρμονικά δεμένες πάνω στην ίδια μελωδία που εμπνέεται, συνθέτει και εκτελεί ο Δημιουργός μας...Γνωρίζω πως οι ωραίες φράσεις, οι πετυχημένοι συνδυασμοί λέξεων και οι αφηρημένες ( και παρεξηγημένες ) έννοιες, όπως η Αγάπη, η Ενότητα, η Αλήθεια κ.τ.λ., ίσως κάποιους τους ξενίζουν και ίσως να ακούγονται σαν πομπώδεις ρητορικές μεγαλοστομίες ή έστω αφελείς, γλυκανάλατες και ρομαντικές ανοησίες. Όπως είπα και παραπάνω, η κάθε γνώμη είναι σεβαστή και αυτό είναι για μένα πάγια αντίληψη και στάση ζωής.
Δεν θα επιχειρηματολογήσω υπέρ των εννοιών αυτών. Απλώς, προτιμώ να ακούω μέσα μου εκείνη τη φωνούλα που μου σιγοψιθυρίζει καθημερινά πως όλες αυτές οι όμορφες λεξούλες δεν είναι παρά τα διαφορετικά ( αλλά και συνώνυμα ) επίθετα του Ενός, του Παντός, του ίδιου του Θεού...Άλλωστε, η Αλήθεια δε χρειάζεται υπεράσπιση...

Πριν κλείσω αυτή την "ιδρυτική διακήρυξη", θα ήθελα να κάνω μερικές ακόμα διευκρινίσεις, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και παρερμηνειών:
Κατ' αρχήν, φοβάμαι ότι θα απογοητεύσω κάποιες πληθυσμιακές ομάδες, που πιθανότατα θα εκλάβουν την παράθεση αποφθεγμάτων και την αναφορά σε ιστορικά πρόσωπα ως απόδειξη προσκόλλησης ( ή προσχώρησης ) σε συγκεκριμένες παρατάξεις και οργανώσεις. Εξηγούμαι:

Μολονότι θαυμάζω το πνεύμα, τη σοφία και το ήθος των αρχαίων Ελλήνων, μολονότι σπούδασα Ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού και προσπαθώ να ακολουθώ στη ζωή μου το πρότυπο του "καλού καγαθού", απέχω από κάθε μορφή προγονοπληξίας, αρχαιολατρείας και εθνικιστικού παραληρήματος, που υποστηρίζει το ελληνικό μονοπώλιο στη γνώση και την αλήθεια.
Μολονότι αγαπώ την ιερή μορφή του γλυκύ Ιησού, μολονότι έχω σαν οδηγό στη ζωή μου τη διδασκαλία και το παράδειγμά Του, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε ορθόδοξο ούτε ανορθόδοξο χριστιανό και γενικά, αρνούμαι οποιαδήποτε οργανωμένη και καλοστημένη επιχείρηση, που καπηλεύεται και ξεπουλά τα υψηλά νοήματα και τις μεγάλες αλήθειες, που σχετίζονται με το Ανώτατο Συμπαντικό Όν. Πώς να οργανώσεις το Άπιαστο, το Ασύλληπτο, το Υπερκόσμιο και το Θεϊκό;...
Μπορώ λοιπόν να δηλώνω περήφανα πως δεν είμαι οπαδός καμίας οργάνωσης, θρησκείας, αίρεσης, δόγματος, παράταξης, εταιρείας ή άλλου ιδεολογικού σχηματισμού. Όπως λέει και ο φίλος Ianis, "ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩ ΚΑΝΕΝΑΝ!"...



Τέλος, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η δημιουργία αυτού του ιστολογίου δεν έχει ανταγωνιστικό χαρακτήρα προς οποιοδήποτε άλλο ιστολόγιο, που φιλοξενεί συναφή θέματα, ούτε διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας ή σπουδαιότητας. Πολύ περισσότερο, δε μπορεί να συγκριθεί με το "Ξάνθη Φιλοσοφείν", χωρίς το οποίο δεν θα ήμουν σε θέση να τολμήσω τέτοιο εγχείρημα. Δεν φιλοδοξώ να συμπληρώσω ούτε κεραία, δεν είμαι ικανός να αφαιρέσω ούτε σημείο στίξης από την αξία, την ποιότητα και την πληρότητα του φιλοσοφικού καφενείου, που άλλαξε την καθημερινότητά μου εδώ και λίγους μήνες...
Γνωρίζοντας ότι η ονομαστική αναφορά πιθανότατα αδικεί όσους δεν κατονομάζονται, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τους συνοδοιπόρους που αισθάνομαι λίγο πιο κοντά στην καρδιά και στον τρόπο σκέψης μου. Όλοι τους με κέρδισαν με την καθαρότητα του πνεύματός τους, με τον ψυχικό και εκφραστικό τους πλούτο, την ευαισθησία και τη δίψα τους να βιώσουν την ουσία του να Είσαι, απλά και αβίαστα, έτσι όπως μας διδάσκει η φύση, όταν θυμόμαστε να σιωπούμε και να την αφουγκραζόμαστε...
Δημήτρη (Delta), Λάμπρο (Lamda), Γιάννη (Ianis), Ιπτάμενε Ολλανδέ, Ειρήνη, Χριστίνα, Κέλλυ, Μαργαρίτα, Web-star, Ιλύς του χρόνου, Edelweiss, Πεταλούδα,
σας ευχαριστώ θερμά και ειλικρινά, χωρίς τυπικότητες, ψευτοευγένειες και κολακείες.
Η συναναστροφή μαζί σας με κάνει να γνωρίζω καλύτερα την εσώτερη αληθινή μου Ουσία...
[ Επιφυλάσσομαι για τους φίλους, με τους οποίους δεν έχω ακόμα γνωριστεί και επικοινωνήσει!]
Η ερώτηση λοιπόν παραμένει:
Το χρειαζόμαστε αυτό το νέο ιστολόγιο;...
Ίσως να το χρειαζόμαστε, ίσως και όχι...Αυτό θα το αποκαλύψει ο χρόνος και την απάντηση θα τη δώσουν όσοι συνοδοιπορήσουν μαζί μας...Δε βιάζομαι...Έχω μάθει να ζω, να δουλεύω και να περιμένω "στο ημίφως της υπομονής"...
Καλώς ορίσατε λοιπόν!
NAMASTE...

10 σχόλια:

delta είπε...

NAMASTE ! λοιπόν φίλε Φώτη συνοδοιπόροι με τον ίδιο προορισμό και μέσα από αυτό τον όμορφο, λιτό, φιλόξενο χώρο.

Στην επίτευξη της κρίσιμης μάζας καμιά φωνή δεν πάει χαμένη και το πνευματικό μονοπάτι έχει ανάγκη από ενεργή συμμετοχή ανθρώπων με εσωτερικές ανησυχίες, όπως εσύ.

Η πνευματικότητα, μας βοηθάει εξάλλου να καλλιεργήσουμε την ανεκτικότητα στο διαφορετικό, και η αντίθετη γνώμη και άποψη όταν είναι καλοπροαίρετη επιβάλλεται. Ο εποικοδομητικός διάλογος και η σύνθεση των διαφορετικών απόψεων είναι πολλές φορές η καύσιμη ύλη που θα μας ξεκολλήσει από την πνευματική στασιμότητα.

Αν το χρειαζόμαστε το ιστολόγιο αυτό ;

Προφανώς το χρειάζεται τουλάχιστον ένας. Ο δημιουργός του !

Η εσωτερική σου ανάγκη να μοιραστείς μαζί μας πράγματα, να εξωτερικεύσεις τις σκέψεις σου και να επικοινωνήσεις με τους «ομοίους» σου, σε οδήγησε σ’ αυτή τη δημιουργία.

Εμείς οι υπόλοιποι θα περιμένουμε :-)

Θα περιμένουμε να διαβάσουμε το περιεχόμενο και μετά θα αποφασίσουμε.

Έτσι δε γίνεται πάντα ;

Ο χρόνος θα το αποκαλύψει όπως όμορφα λες.

Το μόνο που προσωπικά μπορώ να σου υποσχεθώ είναι ότι θα έχεις αμέριστη τη βοήθεια μου.

Καλοτάξιδο Φώτη μου και μακριά από κάθε σκόπελο …

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

Kαλως ηρθες και καλως σε βρηκαμε Φωτη στην μπλογκοσφαιρα. Καλη δυναμη!

kelly alamanou είπε...

Καλό δρόμο!
Σε όλους μας!
Για επίγνωση και εσωτερική γαλήνη

Να είσαι καλά.

η κελλυ του NAMASTE.

Φώτης είπε...

@ Δημήτρη,

έχεις δίκιο όταν λες πως αυτός που το χρειαζόταν ήμουν εγώ. Η ανάγκη μου να εκφραστώ και να μοιραστώ πράγματα ήταν μεγαλύτερη από τα περιορισμένα πλαίσια ενός απλού σχολίου στο άρθρο κάποιου φίλου. Σε ευχαριστώ και πάλι για την υποστήριξη και την ενθάρρυνση! Τη βοήθειά σου σίγουρα θα τη χρειαστώ! Να είσαι καλά!

@ IANIS και Κέλλυ

σας ευχαριστώ και τους δύο για την υποδοχή και τις ευχές! Καλό μας ταξίδι!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Φώτη!Καλή αρχή και καλώς ήρθες στην παρέα μας.Είναι πολύ όμορφο να μοιράζεσαι,σκέψεις,απόψεις,συναισθήματα!
Περιμένω με χαρά τις αναρτήσεις σου!

vlaxos είπε...

Καπετάνιε Φώτη,εύχομαι και εγώ με την σειρά μου καλό ταξίδι. Να έχεις εσωτερική έμπνευση και να μας εμψυχώνεις με το όμορφο λόγο σου και την ευαισθησία που σε κατέχει:}

Φώτης είπε...

@ Με τα φτερά της ψυχής

Ειρήνη μου, σ' ευχαριστώ για το καλωσόρισμα! Ελπίζω να τα λέμε συχνά!

@ Φίλε vlaxos

είσαι ο πρώτος που με αποκαλεί "καπετάνιο"! Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου! Η εμψύχωση είναι αμοιβαία και η παρέα όλων σας ευεργετική! Να είσαι καλά!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

ειχα στειλει και προηγουμενως σχολιο αλλα χαθηκε!
καλη αρχη Φωτη και καλο σου ταξιδι...
να δεις οτι ειναι πραγματικα γοητευτικο ολο αυτο που εχεις για να ζησεις μεσα απο την αναγκη σου για εκφραση και επικοινωνια...
πραγματικα για αλλου ξεκινας και "αλλου σε παει"!
να εισαι καλα!
καλο μηνα!
και ο καλος ο καπετανιος Δεν φαινεται μονο στις φουρτουνες,
νομιζω...
φαινεται και απο την απολαυση που και λαβαινει και αισθανεται
αλλα και κανει τους φιλους του να αισθανονται ταξιδευοντας μαζι του...

Ευρύνοος είπε...

Καλό ξεκίνημα μα έχετε και αρκεί η εσωτερική επιθυμία για να οδηγεί στον Δρόμο του καθενός..

το αν είναι απαραίτητο ένα ιστολόγιο ή όχι, μην το αναρωτιέστε κάν..

καλή πορεία εύχομαι :)

Φώτης είπε...

@ Πεταλούδα μου,

σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου! Θα προσπαθήσω να είμαι καλός "καπετάνιος" και ελπίζω να μη χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε φουρτούνες! Ας απολαύσουμε ο καθένας μόνος του τα εσωτερικά μας ταξίδια και ας μοιραζόμαστε όλοι μαζί τις ταξιδιωτικές μας εμπειρίες, όταν επιστρέφουμε για ανεφοδιασμό στη στεριά...

@ Φίλε Τάσο,

καλωσόρισες στην παρέα μας! Με τέτοιους συνταξιδιώτες, σύντομα θα πάψω να αναρωτιέμαι...
Να είσαι καλά!