Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

"ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ" ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ!

Ναι!!!


Ο “καπετάνιος” επέστρεψε μετά από τις καλοκαιρινές του διακοπές, γεμάτος ενέργεια, όμορφες εικόνες και αναμνήσεις μα προπάντων γεμάτος υπέροχα συναισθήματα, που θα τρέφουν την ψυχή του για πολύ πολύ καιρό!...


Φίλοι μου, ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ!!!


Ερωτεύτηκα ένα νησί, έναν τόπο μαγικό, που με καλούσε χρόνια κοντά του στον ύπνο και στον ξύπνιο μου και που – επιτέλους – με αξίωσε η ζωή και ο Θεός να πατήσω τα ευλογημένα χώματά του…


Πήγα στην Κρήτη και εκπλήρωσα ένα όνειρο ζωής!


( Τώρα ίσως κάποιοι θεωρήσουν ότι υπερβάλω…

Εντάξει, δεν πήγα και στην Αυστραλία ή στη Λατινική Αμερική και ίσως να μη μοιάζει και μεγάλο κατόρθωμα, αφού πολλοί την έχουν επισκεφτεί αρκετές φορές.

Θα μου πείτε: «Και γιατί δεν πήγαινες τόσα χρόνια; Τόσο δύσκολο ήταν;»

Όχι, δεν ήταν δύσκολο. Το σχεδίασα δυο τρεις φορές και στο παρελθόν.

Εκτός από συγκεκριμένες αντίξοες συνθήκες, που ματαίωσαν το ταξίδι, ίσως

υποσυνείδητα να το ανέβαλα γιατί για μένα αυτός ο τόπος σημαίνει πάρα πολλά πράγματα και δεν ένιωθα έτοιμος να αφεθώ στη μαγεία του και να τον γνωρίσω με τον τρόπο που ήθελα…)


Φέτος όμως είχαν πλέον ωριμάσει οι συνθήκες και η εσωτερική έλξη έγινε ακατανίκητη!

Το αποφάσισα, το σχεδίασα και το πραγματοποίησα με την ακρίβεια και την ευλάβεια ενός προσκυνητή ή ενός ξενιτεμένου, που επιστρέφει σε γη αγαπημένη μετά από χρόνια.


Για να εξηγηθώ, όχι, δεν είμαι Κρητικός στην καταγωγή, Ηπειρώτης είμαι και Πελοποννήσιος, όμως αυτή η ανεξήγητη γοητεία που ασκεί επάνω μου η Κρήτη ίσως πηγάζει από εμπειρίες και βιώματα προγενέστερων ζωών ( εδώ αγγίζουμε τη μεταφυσική και η φίλη μου η Ρίκη

θα αρχίσει να αγριεύει!...)


Αρκετά όμως με τις ψυχολογικές ερμηνείες…

Ας περάσουμε στο “ψητό”, στο “ζουμί” και στην ουσία…


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ


Γραφικό σοκάκι στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου


Η μεγαλοπρεπής και ηρωική Μονή Αρκαδίου

Ανώγεια: στο σπίτι του αθάνατου Νίκου Ξυλούρη

Ο φάρος του Ρεθύμνου

Τι "καπετάνιος" θα ήμουν αν δεν είχα το ιστιοφόρο μου;...
Εμπρός, επιβιβαστείτε!...




Στο όμορφο χωριουδάκι Αμάρι του Ρεθύμνου , εκεί που πρωτοπερπάτησε και πρωτομίλησε η..."γοργόνα"!...

Χαρακτηριστική "πυροβολημένη" κρητική ταμπέλα, στο δρόμο προς τα Σφακιά... (Δε θυμίζει κάτι από την είσοδο των πόλεων στο..."Λούκυ Λουκ";...)

Το λιμανάκι στη Χώρα των Σφακίων

Το θρυλικό Φραγκοκάστελλο...

...εκεί που μας περίμενε ένας "δροσουλίτης", ο Μάρκος με τη λύρα και την υπέροχη φωνή του...

Δειλινό στο γραφικό λιμάνι των Χανίων

Φόδελε: στο πατρικό σπίτι και μουσείο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο)


Στο χωριό Επισκοπή Ηρακλείου: στο Πολεμικό και Εθνολογικό Μουσείο του καπετάν Μιχάλη Αργυράκη, εκεί που φυλάσσει σκεπασμένο με την ελληνική σημαία το μοιραίο αυτοκίνητο με το οποίο σκοτώθηκε την Πρωτομαγιά του 1976 ο Αλέκος Παναγούλης

Στη Μυρτιά, στο μουσείο του Νίκου Καζαντζάκη

Στο Χουδέτσι, στο μουσικό εργαστήρι και μουσείο μουσικών οργάνων του Ross Daly (εδώ εντυπωσιακά έγχορδα από την Ινδία, την Περσία και το Κιργιστάν)

[ Στο σημείο αυτό λείπουν οι φωτογραφίες από την πόλη του Ηρακλείου και τον τάφο του Καζαντζάκη. Αυτές βγήκαν με τη φωτογραφική μηχανή της Ρίκης Ματαλλιωτάκη, οπότε θα περιμένουμε να κάνει σχετική ανάρτηση στο μπλογκ της "Λογο-τεχνία"...]

Το φρούριο του Ρεθύμνου, η περίφημη Φορτέτζα

Οι νέοι φίλοι μας, η Ειρήνη ("Με τα φτερά της ψυχής") και ο Γιώργος

Ο Κρητικός ζωγράφος Αλέξανδρος Ανδρουλάκης ("Σολωμάντζαρος")

...και φυσικά, πώς θα μπορούσα να ολοκληρώσω το οδοιπορικό και το παρθενικό μου ταξίδι στη Μεγαλόνησο δίχως να φωτογραφηθώ ως Κρητικός, έτσι για να μου φύγει λίγο ο καημός...

Άχι και να 'ταν μπορετό όντε ξαναγεννιόμουν απού τζη Κρήτης τα βουνά κι εγώ να καταγόμουν!

18 σχόλια:

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Φώτη μου!Υπέροχη η Κρήτη!
Χαίρομαι πολύ που συναντηθήκαμε και γνωριστήκαμε!
Εκεί με βλέπω και του χρόνου για τρίτη φορά!
Φιλάκια στη Γοργόνα σου!

delta είπε...

Αδελφέ, προσκυνητή, ερωτευμένε, ποιητή, καπετάνιε Φώτη.

Καταπληκτική η λεβεντογέννα Κρήτη και πολύ χαίρομαι που πραγματοποίησες το όνειρό σου. Ώρα να ετοιμαζόμαστε τώρα για το επόμενο ταξίδι…

Ξέρεις τι ομορφιές έχουμε εδώ πάνω; Βουνά, ποτάμια, θάλασσες, παλιά πόλη, γιορτές, πάρτυ, συναυλίες, ποίηση, εκθέσεις (π.χ. «Βλάχων χαρές και άσματα» του Ι. Δαδαλιάρη). Κι αν δεν έχεις την ανάλογη Θρακιώτικη ενδυμασία για να ντυθείς όπως στην Κρήτη μη σκιάζεσαι… Θα σε τακτοποιήσει ο Βλάχος !!!

Όλα στρωμένα, όλα έτοιμα και σας περιμένουν…

Φώτης είπε...

Καλησπέρα, Ειρήνη μου!

Κι εγώ χάρηκα πολύ που τα είπαμε από κοντά!
Κι εγώ θα ξαναπάω οπωσδήποτε και μια και δυο και τρεις φορές!
Αρκεί να έχουμε υγεία!

Φιλιά και χαιρετισμούς στον Γιώργο!

Φώτης είπε...

Αδερφέ, φίλε και συγκυβερνήτα,

σε χαιρετώ και σε καλησπερίζω!
Μου έλειψες, το ξέρεις;

Η περιγραφή σου είναι άκρως δελεαστική και πραγματικά σου υπόσχομαι πως, όσο δύσκολο κι αν είναι, θα το προσπαθήσω όσο μπορώ και από άποψη ωραρίου στη δουλειά και από οικονομικής πλευράς.
Αυτά είναι τα 2 εμπόδια.

Θα προσπαθήσω να πάρω κάποιο ρεπό Σάββατο και Δευτέρα, αν και είναι εξαιρετικά δύσκολο, αφού θα λείπουν 2 συνάδελφοι με άδεια.
Αν δεν τα καταφέρω, θα έρθουμε κάποια στιγμή μες στον χειμώνα, αλλά δυστυχώς δε θα πετύχουμε τις γιορτές της παλιάς πόλης.

Θα σας ενημερώσω σχετικά και θα στείλω και στον κ. Δαδαλιάρη τα νουμεράκια για τα μεγέθη της στολής!...

Να είσαι καλά, φίλε!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Διαβάζοντας τις σκέψεις σου, τις γεμάτες ενθουσιασμό που επιτελους πραγματοποιησες το όνειρό σου,
συνειδητοποίησα
οτι για να κάνουμε τελικα
τα ονειρά μας πραγματικότητα
αρκεί μονάχα
να Αφεθούμε στη μαγεία τους..

Καλα επόμενα ταξίδια σου εύχομαι
και πολλα όνειρα,
παρα πολλα όνειρα
να αφηνεσαι στη μαγεία τους
και να τα κάνεις πραγματικότητα..
φιλια

η Γοργονα mare mare είπε...

Καπετάν Φώτη,χαίρομαι που πραγματοποίησες το όνειρό σου!!
Χαίρομαι όμως πολύ περισσότερο που το μοιράστηκες μαζί μου!!
Ίσως δεν ήξερες πριν το σχεδιάσεις ότι ήταν και δικό μου όνειρο!!
Όσο για την καταγωγή σου...για ψάξε λίγο το γενεολογικό σου δέντρο γιατί εμένα η θεία Νώα μου ψιθύρισε ότι από κάπου εκεί έχεις μια ριζούλα που ίσως δυνάμωσε με το ταξίδι αυτό.

Τιμή μου που το ζήσαμε μαζί

Ιωάννα Λουλάκη είπε...

"Ξέρεις τι ομορφιές έχουμε εδώ πάνω; Βουνά, ποτάμια, θάλασσες, παλιά πόλη, γιορτές, πάρτυ, συναυλίες, ποίηση, εκθέσεις (π.χ. «Βλάχων χαρές και άσματα» του Ι. Δαδαλιάρη). Κι αν δεν έχεις την ανάλογη Θρακιώτικη ενδυμασία για να ντυθείς όπως στην Κρήτη μη σκιάζεσαι… Θα σε τακτοποιήσει ο Βλάχος !!!
"Όλα στρωμένα, όλα έτοιμα και σας περιμένουν…"

Επικροτώ τα του Δημήτρη, εξάλλου εγώ έκλεισα ήδη δωμάτιο στον Ορφέα Ξάνθης για 5-6-7 Σεπτ.και δεν κρατιέμαι απ' τη χαρά μου!! Αν ποιητή μου Φώτη έρθεις απ' το Σάββατο, πες το μου έγκαιρα να έρθω κι εγώ μια μέρα νωρίτερα για να ...σας απαγγείλω τα ποιήματα που είπα στην εκδήλωση του Επίκουρου!!(πάει τρελάθηκα ντιπ για ντιπ,λέμε στο χωριό μου)
Δημήτρη θέλω κι εγώ στολή ...ξανθιώτικη για να χορέψω εκεί στη βραδιά με τον Νίκο Ανδρουλάκη (αυτός είναι η αφορμή που έρχομαι) που ονομάζεται «Όταν το τραγούδι συναντά το χορό» Άρα συμπεραίνω έχει και χορό, και μάλλον ο Ανδρουλάκης θα μας πει τα "λαλήματα ονείρου"= 2CD, όλα τα τραγούδια πολύ καλά!..Ήμουν σε βραδιά στον Ιανό της Αθήνας πέρυσι το Μάρτιο, που μας τα είπε κυριολεκτικά με την ψυχή του...
Και θέλω να φωτογραφηθώ όπως ο Φώτης στην Κρήτη (πάντως ομολογώ θα με συγκινούσε πιο πολύ η κρητική στολή...)

Margo είπε...

Τώρα να πω πως σου πηγαίνει για Κρητικός; Μάλλον θα στο έχουνε πει πολλοί! :)

Όνειρο και δικό μου. Δεν έχω πάει ποτέ κι ας το ήθελα χρόνια τώρα. Εκεί γεννήθηκε ο μπαμπάς μου από μικρασιάτες γονείς και ο προπροπάππους της μαμάς μου, που επί τουρκοκρατίας έφυγε με μία βάρκα επειδή σκότωσε δύο Τούρκους και τον έβγαλε στη Μύκονο. Ήταν Σφακιανός! Όμως όπως λες Φώτη μου δεν είναι η καταγωγή είναι κάτι άλλο, δεν ξέρω.. όνειρό μου είναι να περπατήσω το φαράγγι της Σαμαριάς και να κάτσω σε ένα βράχο και να τραγουδήσω ένα ριζίτικο:)

Το φωτογραφικό υλικό πανέμορφο!
Να είστε καλά και να ξαναπάτε.
Φιλιά πολλά!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μην ανησυχείς! Κι εγώ ερωτευμένη με την Κρήτη παραμένω!
Οπότε συνυπογράφω! Όπως συνυπογράφω ότι η Ειρήνη και ο Γιώργος είναι υπέροχοι, και για μένα νέοι φίλοι, αν και με την Ειρήνη δεν θεωρώ ότι είναι τόσο νεα η φιλία.
Να είσαι καλά και να ερωτεύεσαι όμορφους τόπους κι όλα τα όμορφα της ζωής.
αν θέλεις μπες εδώ:
http://anemondixtia.blogspot.com/2010/08/blog-post_9170.html
και συμπλήρωσε μικρό κομμάτι ιστορίας που γράφουμε πολλοί..

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

οδοιπορικό πανέμορφο Καπετάνιε με όμορφη καπετάνισα διπλα σου!!
Μας ταξίδεψες και μας οπτικά..μας σύστησες σε όμορφους ανθρώπους..γνωρίσαμε και οπτικά την ειρήνη τον ανδρατης(γιατι την ψυχούλα της την ξέραμε)
Πάντα ερωτευμένος καλό μου με την ζωή και τους τόπους που σε ταξιδεύει η καρδιά σου!!
(καλέ η Ρίκη που είναι; η Πεταλούδα; ενα πουλακι μου ψιθύρισε και άλλους πολλούς αγαπημένους;)
:)

Φώτης είπε...

@ Φιλαρέτη μου,

έχεις δίκιο, οφείλουμε να κυνηγάμε τα όνειρά μας και να αφηνόμαστε στη μαγεία τους!

Αυτό ένιωσα κάτω στη Κρήτη και το φυλάω βαθιά μέσα μου.

Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω!

Πολλά φιλιά!

Φώτης είπε...

@ Γλυκιά μου γοργόνα,

αυτό το ταξίδι δε θα ήταν το ίδιο αν δεν ήσουν κι εσύ πλάι μου...

Το κατάλαβα πόσο πολύ το χάρηκες, αφού ήσουν πιο ενθουσιασμένη από μένα!

Σ' ευχαριστώ που με συντρόφεψες...

Φώτης είπε...

@ Ιωάννα,

το βλέπω πολύ δύσκολο να πάω στην Ξάνθη, όχι μόνο στις 5-6 που θα είσαι εσύ, αλλά και το επόμενο Σαβ/κο.

Σου εύχομαι να περάσεις όμορφα!

Καλό απόγευμα!

Φώτης είπε...

@ Μαρία μου,

ναι, μου το έχουν πει πως μοιάζω με Κρητικό και ειλικρινά, μου άρεσε πολύ, το θεώρησα ιδιαίτερα τιμητικό!

Εύχομαι να πας κι εσύ στην Κρήτη και ιδιαίτερα στο χωριό του μπαμπά σου!

Να είσαι πάντα καλά!

Φώτης είπε...

Ρεγγίνα,

σ' ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα και τις ευχές σου!

Χαίρομαι που αγαπάς κι εσύ την Κρήτη και που είσαι φίλη της Ειρήνης.

Δυστυχώς, άργησα να μπω στο ιστολόγιο που μου υπέδειξες και δεν πρόλαβα την ομαδική συγγραφή της ιστορίας σας.
Ίσως να συμμετέχω κάποια άλλη φορά, αν γίνει κάτι παρόμοιο.

Να είσαι πάντα καλά!

Φώτης είπε...

@ Πέλα μου,

σε χαιρετώ και σε φιλώ! Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου και εύχομαι να είσαι κι εσύ γερή και να κάνεις όμορφα ταξίδια!

Φωτογραφίες της Ρίκης δεν έχω εγώ, βγάλαμε με τη δική της μηχανή και περιμένω δική της ανάρτηση.
Την Πεταλούδα πώς περίμενες να τη δεις στην Κρήτη, αφού δεν ήταν μαζί μας;...

Καλό απόγευμα, θα τα πούμε!

Ανώνυμος είπε...

Εξεπλάγην βλέποντας την φωτογραφία μου ενταγμένη σ΄αυτό που λες "προσκύνημα". Αν το "ιερό" μπορούσε να έχει κάποιου είδους αυτογνωσία τότε μάλλον δεν θα αναγνώριζε τον εαυτό του ως τέτοιο.
Αλλά αυτά είναι μυστήρια πράγματα.
Πάντως ο Ρασούλης - με αρκετή δόση μεταφυσικής - είχε πει κάποτε πως "η Κρήτη δεν είναι νησί, δεν είναι χώρα, είναι ήπειρος"

Εγώ πάλι - αν και άθεος με μεταφυσικές ανησυχίες!!!- έχω να σου πω
"Στο δρόμο απου πορπατάς
Αλήθειες ν΄ανασταίνεις,
πάρε απ΄την Κρήτη ασκιανό
να΄χεις να ξαποσταίνεις"

Νικος είπε...

Με απασχολεί το μέλλον της ατμομηχανής που ενώ είναι ιδιοκτησίας ΟΣΕ, εν τούτοις ο Δήμος Ηρακλείου αποφάσισε να την πουλήσει ως παλιοσίδερα.
Απαράδεκτη η κατάσταση και πρέπει να βρεθεί τρόπος να αποτραπεί κάθε τέτοια σκέψη.
Βιαστείτε.
Νίκος Παπαχριστοδούλου Αιγάλεω