Στηρίζουν τις ανάπηρες ελπίδες μου
τα δεκανίκια
των κομμένων φράσεων
των παύσεων
των βιαστικών αναπνοών
και μιας διαίσθησης που με χλευάζει
λέγοντάς μου
πως ετοιμάζεις μέσα σου αποσκευές
μιας αναπόφευκτης επιστροφής.
Μην πάρεις τίποτα...
Έτσι να 'ρθείς
δίχως φορτία
δίχως παρελθόν
χωρίς του φόβου μάσκες.
τα δεκανίκια
των κομμένων φράσεων
των παύσεων
των βιαστικών αναπνοών
και μιας διαίσθησης που με χλευάζει
λέγοντάς μου
πως ετοιμάζεις μέσα σου αποσκευές
μιας αναπόφευκτης επιστροφής.
Μην πάρεις τίποτα...
Έτσι να 'ρθείς
δίχως φορτία
δίχως παρελθόν
χωρίς του φόβου μάσκες.
Δε θα χαθείς, μη σκιάζεσαι...
Χρόνια σκαλίζω αλυσίδες και φτερά
πάνω στην πέτρα,
κάνοντας θόρυβο πολύ,
για να μ' ακούς
κι όλο δανείζω τη φωνή μου στη βροχή
να ψιχαλίζει μες στις φλέβες σου
την προσευχή
και την ανάγκη μου...
Χρόνια σκαλίζω αλυσίδες και φτερά
πάνω στην πέτρα,
κάνοντας θόρυβο πολύ,
για να μ' ακούς
κι όλο δανείζω τη φωνή μου στη βροχή
να ψιχαλίζει μες στις φλέβες σου
την προσευχή
και την ανάγκη μου...
11 σχόλια:
αναπόφευκτη επιστροφή.. έτσι είναι η καρδιά, αναπόφευκτα επιστρέφει χωρίς να φοβάται. Στο νου κατοικεί ο φόβος, αυτός κουβαλά τα φορτία.
Η τελευταία φωτογραφία ιδανική για το όμορφο ποίημά σου..
Καλό μεσημέρι Φώτη μου και καλό μήνα!
Σε φιλώ
Καλό μήνα, Μαρία μου!
Χωρίς να γνωρίζεις τι σκεφτόμουν και τι εννοούσα όταν το έγραφα, έπεσες μέσα!
Πρόκειται για μια επικείμενη επιστροφή, που εμποδίζεται μόνο από τις σκιές και τις φοβίες του νου, ενώ η καρδιά αδημονεί...
Καλό μεσημέρι και σε σένα!
Αγαπητε μου φιλε Φωτη,
Απο οσα διαβασα εδω μεσα εχω να πω τα εξης: γραφεις τοσο ωραια και τοσο σοφα!!
φιλια και την αγαπη μου απο την Κυπρο
Ουάου! Δύο σχόλια και τα δύο από Μαρίες!
Κόρη της Κύπρου, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Δεν ξέρω αν είναι σοφά όσα γράφω, είναι βαρύς ο προσδιορισμός αυτός και ταιριάζει περισσότερο σε σκέψεις και στοχασμό.
Εγώ απλώς εκφράζω τα συναισθήματα που γεννούν μέσα μου συγκεκριμένες εμπειρίες και κατά κάποιο τρόπο λυτρώνομαι...
Εύχομαι ένα όμορφο και ήσυχο βράδυ, φίλη μου!
Καλημέρα Φώτη!!!
Πολύ όμορφο το ποίημά σου...!
Ειδικά εκείνος ο στοίχος.."και μια διαίσθηση που με χλευάζει"... όταν τον διάβασα είπα ωωωΧ!
Καλό μήνα και από μένα!
Καλημέρα, Ναθούλα!
Καλό μήνα και σε σένα!
Η διαίσθηση "που με χλευάζει" υποδηλώνει και μια αμφιβολία για το πόσο αληθινή μπορεί να βγει ή μήπως καταλήξει αυταπάτη...
Να είσαι καλά, φίλη μου!
(ΕΡΩΤΗΣΗ:Γιατί δε φτιάχνεις κι εσύ ένα ιστολόγιο, να μοιραστείε κομμάτια απ' την ψυχούλα σου;...)
Φιλιά!
Κι ύστερα λένε καπετάνιε μου πως οι άνδρες είναι πιο ευαίσθητοι...
Μύθος !!!
Όλα τα προηγούμενα σχόλια από γυναίκες...
Υπέροχος και βαθυστόχαστος όπως πάντα.
(Θα την κάνω εγώ την ανταρσία με τέτοιο όμορφο πλήρωμα, μα έχε χάρη που δεν έχουμε ούριο άνεμο και φοβάμαι τις μανούβρες :-))
Δηλαδή, απ' ό,τι ακούω, μόνο ο άνεμος με σώζει και δε μου το έχετε κάνει πειρατικό το πλεούμενο!
Άντρες, γυναίκες, όλοι ευαίσθητοι είμαστε, αλλά φοβόμαστε να το δείξουμε και μας αναγκάζει η καθημερινότητα να φοράμε μάσκες σκληρότητας και αδιαφορίας, για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες...
Δεν καταλαβαίνουμε ότι αν δε δείξουμε πρώτοι εμείς ευαισθησία και αγάπη, σπάνια θα μας την προσφέρουν οι άλλοι.
Καλό απόγευμα, υποπλοίαρχε!
Γεια σου Φώτη!πόσο μου ταιριάζει το ποίημα σου αυτή την περίοδο που προσπαθώ να τιθασεύσω το μυαλό και να ακολουθήσω την καρδιά μου.
Όλοι έχουμε συναίσθημα,άντρες-γυναίκες,φτάνει να αφήσουμε την καρδιά μας ανοιχτή στην αγάπη.
Για μένα οι άντρες είναι πιο αθώα πλάσματα,πιο απλοί,έχουν τον τρόπο να ζουν πιο έντονα τη ζωή,με λιγότερους φόβους από εμάς τις γυναίκες.Έχουν όμως πολύ καταπιεσμένο συναίσθημα από πεποιθήσεις και στερεότυπα της κοινωνίας και της οικογένειας.
Εμεις οι γυναίκες τα φτιάχνουμε όλα πιο περίπλοκα μέσα στο μυαλό μας.
Κι άλλη γυναίκα !
Τα λέω εγώ αλλά δε με πιστεύεται...
Γειά σου Ειρήνη μου
Καλησπερίζω την εκπρόσωπο της Χαλκίδας και ολόκληρης της Εύβοιας!
Ειρήνη μου, κι εγώ συνήθως την καρδιά ακολουθώ (απλώς δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου βγαίνει σε καλό ή σε κακό αυτό!...)
Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου