Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Τα 3α γενέθλια του μπλογκ!




Αγαπημένοι μου φίλοι, σε 2 μέρες (26 Νοεμβρίου) τα "Εσωτερικά Μονοπάτια" κλείνουν τον 3ο χρόνο παρουσίας τους στη μπλογκόσφαιρα, αλλά επειδή η Δευτέρα θα είναι αρκετά πιεσμένη χρονικά, το γιορτάζουμε 2 μέρες νωρίτερα!
Ασφαλώς, θα αναρωτιέστε - άλλοι λίγο, άλλοι πολύ - γιατί έλειψα από κοντά σας για 5 μήνες...
Στην ουσία δε χάθηκα από το διαδίκτυο, απλώς μεταλλάχθηκε η μορφή επικοινωνίας, αφού ήταν αρκετά έντονη (σχεδόν σε καθημερινή βάση) η παρουσία μου στο facebook...
Με κέρδισε το πλεονέκτημα της γρήγορης και αμεσότερης επαφής σε συνδυασμό με τη δυνατότητα να μοιράζομαι μεγάλο όγκο σκέψεων, εικόνων, τραγουδιών και πληροφοριών με πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα...

Επειδή όμως η γοητεία ενός κειμένου στο μπλογκ πλαισιωμένου από όμορφες εικόνες δεν παύει να με συγκινεί, επιστρέφω παραμονές των γενεθλίων του μπλογκ για να σας ευχαριστήσω ακόμα μία φορά που με συντροφεύετε όλον αυτόν τον καιρό στα εσωτερικά μου ταξίδια...

Δε βρίσκω καταλληλότερο τρόπο να εκφράσω τα συναισθήματά μου από μερικές σταγόνες σοφίας ενός πολύ ξεχωριστού ανθρώπου που βρέθηκε για 2 δεκαετίες στην κορυφή του (τότε γνωστού) κόσμου κι όμως παρέμεινε απλός, ταπεινός, ενάρετος και πάντα συνεπής προς τις αρχές και τη συνείδησή του...

Σας χαιρετώ με τη φωνή του σπουδαίου Ρωμαίου αυτοκράτορα και στωικού φιλοσόφου Μάρκου Αυρηλίου:


Περιορίσου στο παρόν.          
 
Αν δεν αρμόζει,να μην το κάνεις. Αν δεν είναι αλήθεια,να μην το λες. Αυτό να σου γίνει φυσική ροπή.
 
Όποιος είδε τα τωρινά, τα είδε όλα, κι αυτά που έγιναν από ανέκαθεν κι
όσα θα γίνουν στο άπειρο μέλλον. Γιατί όλα είναι ίδια κι όμοια.                                                                                                                              
 
Να είσαι σαν ένα μικρό χαρούμενο παιδί, που ζει ένδοξα στο πανταχού Τώρα,
δίχως την παραμικρή ανησυχία ή έγνοια, έστω και για την επόμενη χρονική στιγμή.                                                                                                                              
 
Κάθε απώλεια δεν είναι παρά μια αλλαγή και η αλλαγή είναι η απόλαυση της φύσης.                                                                                                                              
 
Μην αφήνεις ποτέ το μέλλον να σε ενοχλήσει. Θα το αντιμετωπίσεις, αν πρέπει, με τα ίδια όπλα της λογικής που σε εξοπλίζουν σήμερα εναντίον του παρόντος.                                                                                                                              
 
Όταν σ' ενοχλεί η αδιαντροπιά κάποιου, ρώτησε αμέσως τον εαυτό σου :
"Είναι δυνατό να μην υπάρχουν στο κόσμο αδιάντροποι ; " Δε μπορεί. Μη ζητάς λοιπόν τα αδύνατα.                                                                                                                              
 
Η αξία ενός ανθρώπου δεν ξεπερνά την αξία των φιλοδοξιών του.                                                                                                                              
 
Δεν αδικεί μόνο εκείνος που κάνει το κακό, αλλά και εκείνος που δεν κάνει το καλό.                                                                                                                              
 
Όλα είναι εφήμερα, και η φήμη και ο φημισμένος.                                                                                                                              

Πόσο φευγαλέοι και ασήμαντοι είναι οι άνθρωποι -χθες ένα μωρό, αύριο μια μούμια ή στάχτες. Γι' αυτό, στον ελάχιστο χρόνο σου, ζήσε λογικά και αποχαιρέτησε τη ζωή σου χαμογελαστός, όπως η ώριμη ελιά πέφτει στο χώμα, εγκώμιο στην εποχή που έζησε και στο δέντρο που την ωρίμασε.                                                                                                                              

Η πηγή του καλού μπορεί να αναβλύζει πάντα, αν πάντα σκάβεις.                                                                                                                              

                                                                                                                    


(Αυτή η ανάρτηση είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στον "συγκυβερνήτη" και αδερφικό μου φίλο Δημήτρη, που συνεχίζει να με διδάσκει με τη στάση ζωής του και που με "σύστησε" με το ακριβό του δώρο στη φωτεινή προσωπικότητα του Μάρκου Αυρηλίου...
Δημήτρη, σ' ευχαριστώ για όλα...Ο Θεός να σε έχει καλά...)




 

6 σχόλια:

Margo είπε...

Αχ αυτό το facebook. Σε λίγο ετούτο το σπιτικό θα ανοίγει μόνο για τα γενέθλιά του;-)

Να είσαι καλά Φώτη μου πάνω απ' όλα και να γράφεις όπου και όπως σου αρέσει.

Σε φιλώ!

Φώτης είπε...

Καλησπέρα, Μαρία μου!

Θα προσπαθήσω να είμαι πιο συνεπής στις αναρτήσεις μου στο μπλογκ και να μη λείπω για τόσο μεγάλα διαστήματα...

Κι εσύ να είσαι καλά! Φιλιά!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλημέρα στον καπετάνιο μου.
Να λοιπόν η διαφορά.
Η ταχύτητα που χρειάζεται το φάτσα μπουκ, δεν μπορεί να χωνέψει, τόσο μεγάλα μηνύματα, σαν αυτά του υπέροχου αυτοκράτορα.
Γι' αυτό μου λείπεις ακόμη πιο πολύ Φώτη μου.
Την αγάπη μου.

delta είπε...

Μμμμ…

Μάλιστα…

…το πλεονέκτημα της γρήγορης και αμεσότερης επαφής…

Οφείλω βέβαια να σου θυμίσω τι έγραφες στο καλωσόρισμα προς τους συνοδοιπόρους, στο πρώτο άρθρο στα Εσωτερικά Μονοπάτια :

Δε βιάζομαι...Έχω μάθει να ζω, να δουλεύω και να περιμένω "στο ημίφως της υπομονής"...

Εσύ δεν είσαι για one night stand καπετάνιο μου…

Δεν σου πάει το F.B.

Τι να τους κάνεις τους 1500 δήθεν φίλους;

Εσύ είσαι για μακροχρόνιες σχέσεις.

ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΣ ΖΩΗΣ !

Καλώς επανήλθες πρώτε καπετάνιε.

Ο καιρός μπροστά μας δείχνει πολύ άγριος,

όμως ο καλός ο καπετάνιος…………

ΚΟΥΡΑΓΙΟ

Φώτης είπε...

Βαγγέλη μου, το ξέρω ότι έλειψα καιρό, αλλά δεν έχει αλλάξει τίποτα...
Θα ξαναμπούμε σε σειρά, μην ανησυχείς...
Ελπίζω να ανταμώσουμε σύντομα, αδερφέ!
Να είσαι πάντα καλά και να μου φιλήσεις τον φιλαράκο μου, τον Αλέξανδρο!

Φώτης είπε...

Δημήτρη, αν και έχουμε συναντηθεί μονάχα 2 φορές από κοντά, με ξέρεις καλύτερα από ανθρώπους που είναι κοντά μου χρόνια...
Όντως, οι ρυθμοί της ζωής και της καθημερινότητας με παρασύρουν και χάνω το κέντρο μου, με αποτέλεσμα να επιλέγω την "άψε-σβήσε" επικοινωνία και να αναλώνομαι σε συναναστροφές επιφανειακές...
Κάνω συχνά αυτοκριτική και ελέγχω τον εαυτό μου και ξαναμπαίνω στο μονοπάτι με συνεχείς διορθωτικές κινήσεις...
Η φιλία η δική σου, του Βαγγέλη και μερικών ακόμα σημαντικών ανθρώπων παραμένει για μένα σημείο αναφοράς, "φάρος" και "πύργος ελέγχου" για να ξαναβρίσκω τον προσανατολισμό μου...
Ο καιρός όντως αγριεύει...Σας χρειάζομαι δίπλα μου...Χωρίς εσάς το σκάφος θα περιφέρεται άσκοπα και θα μπάζει νερά...
Πολλά φιλιά!