Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

ΞΕΡΩ ΝΕΚΡΟΥΣ - ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ




Πριν βιαστείτε να αναρωτηθείτε, "πού κολλάει ο Καζαντζίδης σε μια σελίδα εσωτερικής αναζήτησης", σας ενημερώνω ότι τα περισσότερα τραγούδια του έχουν στίχο απλό και στιβαρό, γεμάτο μηνύματα, βαθιά νοήματα και άλλα πράγματα που τείνουν να εκλείψουν από την εποχή μας: ανθρωπιά, φιλότιμο, περηφάνια, σεβασμό σε αξίες και βαθύ ειλικρινή πόνο για όλα τα αίσχη και τις ατιμίες, για όλη τη σκληρή αλλοτρίωση που μετάλλαξε έναν υπέροχο λαό και τον μετέβαλλε σε εγωιστή, αλαζόνα, απάνθρωπο, ανέντιμο και κυνικό απατεωνίσκο...Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι, άλλωστε όλοι μας μπορούμε να αναγνωρίσουμε προσωπικές στιγμές όπου "συλλάβαμε" τον εαυτό μας να φέρεται με παρόμοιους τρόπους...Γι' αυτούς τους "νεκρούς" ανθρώπους έγραψε η εξαιρετική στιχουργός Σώτια Τσώτου και τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης..."Γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν τελικά τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρά τους"...



Ξέρω νεκρούς που 'χουν τα μάτια ανοιχτά


και που χτυπάει κανονικά μέσα η καρδιά τους,

παν' στη δουλειά χτυπάνε κάρτα στις εφτά

στο μισθολόγιο υπάρχει το όνομα τους.



Αλλά έχουν φύγει μυστικά και σιωπηλά


κι έχουν χωρίσει από τον κόσμο τα δικά τους,


γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν τελικά


τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρα τους.



Ξέρω νεκρούς που μες τους δρόμους περπατούν


κοιτούν βιτρίνες παζαρεύουν και ψωνίζουν,


κάνουνε Πάσχα και τα έθιμα κρατούν


πληρώνουν φόρους και στις εκλογές ψηφίζουν.



Αλλά έχουν φύγει μυστικά και σιωπηλά


κι έχουν χωρίσει από τον κόσμο τα δικά τους,


γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν τελικά


τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρα τους...



11 σχόλια:

Margo είπε...

Αυτό το τραγούδι μπορεί να το ξέρουν και να το σιγοτραγουδούν πολλοί, πόσοι όμως είναι παρόντες όταν επαναλαμβάνουν αυτούς τους στίχους;

Καλή σου νύχτα Φώτη μου

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Φώτη μου!
Βλέπω ότι έκανες ανάρτηση για τον Καζαντζίδη που είναι από τις μεγαλύτερες φωνές του λαικού τραγουδιού αλλά και από τις μεγάλες...αντιπάθειες μου!
Το τραγούδι δεν το γνωρίζω,όντως ο στίχος του έχει ουσία όπως σε πολλά παλιά τραγούδια.
Όμως όταν τον ακούω δεν μπορώ πετάω καντήλες!
Μπορεί να έκφραζε -αν το λέω σωστά- μια εποχή με πόνο και αγώνα για επιβίωση,όμως δεν μπορώ Φώτη μου αυτή την κλάψα,την μιζέρια στον τρόπο που τραγουδούσε,αλλά ουτε και τα τραγούδια του που παρουσιάζουν μια ζωή μίζερη.
Αλλα και γενικά,την στάση που κρατούσε στη ζωή του ως θύμα και ο πάντα αδικημένος,αλλά και με μία μισανθρωπία.
Αναγνωρίζω την τεράστια φωνή του αλλά μέχρι εκεί.
Δεν αντέχω άλλο τη διαφήμιση:
"Ο Στέλιος των Ελλήνων" δεν ισχύει αυτό για όλους τους Έλληνες,Όχι άλλη μιζέρια!
Αντε μήπως πάμε μπροστά!
Ουφ, τα είπα και ησύχασα!Σε ζάλησα Φώτη μου αλλά τα ήθελες κι εσύ με τέτοια ανάρτηση!(πλάκα κάνω)
Που να με δεις όταν βλέπω τη διαφήμιση πως κάνω!
Άκου "ερχονται χρόνια δύσκολα γεμάτο κακουχίες!!!"
Τραγούδι είναι αυτό;;;
Θετική ενέργεια θέλουμε!!!
Φιλάκια!

delta είπε...

Καπετάνιο ;

Από τον Ψαραντώνη στον Καζαντζίδη ;

Τι πήγε λάθος παιδί μου στο διαλογισμό της Σαμαρίνας ;

Ωραίοι οι στίχοι της Σώτιας, δε λέω, και καλά έκανες και τους έγραψες στην ανάρτηση γιατί το τραγούδι δεν άντεξα να το ακούσω… Στο 1:21 το έκλεισα.

(Πέστα του τα, πες του τα, Ειρήνη μου μπας και συνέλθει :)))

Φώτης είπε...

Μαρία μου, είναι πραγματικά τραγικό να βλέπεις γύρω σου να περιφέρονται άνθρωποι δίχως όνειρα, δίχως σκοπό στη ζωή τους, να ζουν μηχανικά και να αναλώνονται μέσα στην ανία και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, χωρίς να ρίχνουν ποτέ μια ματιά βαθύτερα στα μυστικά της Ύπαρξης...
Ξέρω κι εγώ πολλούς "νεκρούς"...

Καλή σου νύχτα, φίλη μου!

Φώτης είπε...

Γεια σου, Ειρήνη μου!

Η άποψή σου είναι προσωπική και γι' αυτό σεβαστή εξ' ορισμού.
Αναγνωρίζω ότι στη σημερινή εποχή το "πακέτο Καζαντζίδης" με τη θεματολογία των τραγουδιών και τον ιδιαίτερο τρόπο που τραγουδούσε δεν αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, γιατί δεν ανταποκρίνεται στα βιώματά της...
Γι' αυτό και δεν ακούγεται όπως στις προηγούμενες δεκαετίες, γι' αυτό και το βαθύ παράπονο κι ο ειλικρινής καημός που αναδύεται απ' τη φωνή του χαρακτηρίζεται "κλάψα" και "μιζέρια"...
Ο Καζαντζίδης δεν υποκρινόταν στα τραγούδια του, τα βίωνε, ένιωθε βαθιά μέσα του τον πόνο του απλού λαϊκού ανθρώπου που πάλευε για την επιβίωση με φιλότιμο και αξιοπρέπεια και όσα περιέγραφαν οι στίχοι των τραγουδιών τα πίστευε, γι' αυτό και συχνά του έβγαινε ο λυγμός κι αυτό το ανατολίτικο "Ααααχχχ"...

Μη με παρεξηγήσεις, δεν κριτικάρω την άποψή σου, το ότι δεν αντέχεις να τον ακούς είναι κατανοητό, όμως είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο για να τον διαγράψουμε με μια μολυβιά...Ναι, ο Καζαντζίδης μπορεί να μην είναι σήμερα ο πιο δημοφιλής καλλιτέχνης, όμως κάποτε υπήρξε πραγματικά "ο Στέλιος των Ελλήνων" και ο λαός έπινε νερό στο όνομά του...Όσο για τα "δύσκολα χρόνια", ήδη ήρθανε και πολλοί συνάνθρωποί μας θα ξαναζήσουν καταστάσεις ιδιαίτερα απειλητικές και δυσάρεστες...

Αυτά τα "λίγα", κούκλα μου!
Φιλιά και χαιρετισμούς στον Γιώργο σου!

Φώτης είπε...

Μητσάρα "μόρτη" και "καραμπουζουκλή", τι χαμπάρια;

Δε θα σου σπικάρω τα φωνήεντα που χρειάζεσαι γιατί ξηγήθηκα στην κοπελιά κανά δυο πατώματα παραπάνω...

Ο Στελάρας είναι διαχρονική αξία και μοιράζει μηνύματα και νοήματα προς "παν ευήκοον ους"...

Γεια χαραντάν, "τσίφτη" και να χαίρεσαι τον άντρακλά σου! Πες του να πίνει το γάλα του για να μεγαλώσει και να παίζουμε μαζί μπάλα!

Φιλιά!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Φώτη μου και βέβαια δεν υπάρχει παρεξήγηση!Ο κάθε άνθρωπος έχει την άποψη του.
Να περνάς καλά,να δω πότε θα τα πούμε κι από κοντά!
Φιλάκια!

delta είπε...

Αδελφέ μου Φώτη

Όχι από τις μεγαλύτερες λαϊκές φωνές ο Καζαντζίδης αλλά η μεγαλύτερη από όλες! Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία σ’ αυτό. Νομίζω ότι το είπε κι η Ειρήνη. Και φυσικά ο Καζαντζίδης δεν υποκρινόταν. Φτωχός κι αυτός μια ζωή βίωνε τα τραγούδια του. Ο πόνος όμως και η μιζέρια που εκπέμπουν αυτά τα τραγούδια νομίζεις ότι βοηθάει τελικά τους ακροατές του; Θεωρείς ότι ανεβάζει τις δονήσεις σου έτσι ώστε να σε βοηθήσει να εναρμονιστείς με τον παγκόσμιο ρυθμό ή κραδασμικά σε ρίχνει στα τάρταρα; Λένε ότι η μουσική του Χατζηδάκι σε ανεβάζει μέχρι το τρίτο ενεργειακό κέντρο. Η κλασική μουσική ή η μουσική του ΚΙΤΑΡΟ π.χ. σε πάνε ακόμη ψηλότερα. Τα τραγούδια του Καζαντζίδη που σε πάνε; Το βαθύ παράπονο κι ο καημός είναι καταστάσεις της ύπαρξής μας ;

(Γοργόνα μου τι του ‘κανες του φτωχοκαπετάνιου κι άρχισε να ακούει Καζαντζίδη;)

η Γοργονα mare mare είπε...

Κοιτάτε παιδιά (ας οργανωθούμε...)

Ο Κάπτεν ακούει ότι του αρέσει εκεί που αγναντεύει το πέλαγος και πίνει ρακές.

Διαλογίζεται σύμφωνα με το Σαμαρίνειο... μοντέλο αλλά επειδή βλέπει θάλασσα κι όχι βουνό έχει ένα μπέρδεμα...

Α!!Νονέ δεν θα την πληρώσω εγώ...Κάτι λάθος μάντρα του ψιθύρισες ...και τώρα άντε να τον μαζέψω

Το περίεργο δεν είναι να ακούει Καζαντζίδη Το περίεργο θα είναι να αρχίσει να ακούει Σάκη...και δεν εννοώ Μπουλά.....

Φιλάκια σε όλους

Φώτης είπε...

Αμάν, βρε παιδιά!
Τι λογοκρισία είναι αυτή;...

Είπα να βάλω ένα τραγούδι και μου την "πέσατε" ομαδικά!...

Κοίτα, γοργονίτσα μου, μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να βάλω Ρουβά, αλλά άμα σου γεμίσω το σπίτι με λαϊκά, ρεμπέτικα, ηπειρώτικα και κρητικά, δε θα φταίω εγώ!...

Φιλάκια!...

sp είπε...

Αν είναι δυνατόν οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν ήδη 2,5 χρόνια στην κρίση να μην θεωρούν τον Καζαντζίδη επίκαιρο και πάλι μετά από τόσα χρόνια. Επίσης δεν μπορώ να κατανοήσω την παραδοχή ότι είναι η μεγαλύτερη φωνή που πέρασε, του οποίου οι φωνητικές δυνατότητες χρειάζονταν και ένα καινούριο 5άγραμμο 6άγραμμο..., αλλά "εγώ βγάζω καντήλες" είναι μιζέρια από μόνο του, αφού η πλειονότητα των τραγουδιών έχει να κανει με την καθημερινότητα του λαού αλλά ναι όχι των Βαρόνων των Κόμητων και των βασιλιάδων.Από αυτούς όντως θα δεχόμουν ότι δεν τους επηρεάζει στο ελάχιστο.
Επίσης γιατί πρέπει να σε ανεβάζει σε ερευνητικά επίπεδα μουσικής(ίσως και ουτοπικά) ένα Λαϊκό τραγούδι και όχι να σου θυμίζει την αγαπημένη σου την μαμα το μπαμπα σου ή την αδικία που υπέστης ή τελος πάντων να σε βαζει στο κέφι για να διασκεδάσεις.Σημειοτέων ότι ο Καζαντζίδης ερμήνευσε μοναδικά και Χατζηδακη και Θεοδωράκη