Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Το Φως των Χριστουγέννων...

Φίλοι μου, για τη σημερινή ημέρα εύχομαι το χαρμόσυνο μήνυμα της γεννήσεως του Χριστού να φέρει σε όλο τον κόσμο υγεία, αγάπη, φως, ελπίδα και κάθε είδους ευλογία!

Δε θα επαναλάβω τα ήδη γνωστά περί της πραγματικής ημερομηνίας και χρονολογίας των Χριστουγέννων. Πολλοί από εμάς γνωρίζουν πως η 25η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε το 335 μ.Χ. από την εκκλησία της Δύσης, προκειμένου να αντικατασταθεί η ρωμαϊκή λατρεία της γέννησης του θεού Ήλιου (αλλά και η αντίστοιχη ειδωλολατρική της γέννησης του Μίθρα). Ίσως επεκταθώ σε λεπτομέρειες σε επόμενη ανάρτηση. Άλλωστε, πέρα από το καθαρά ιστορικό ενδιαφέρον της υπόθεσης (δεν είναι κακό να καταρρίπτονται κάποιοι μύθοι κάπου κάπου…), σημασία έχει το συμβολικό κομμάτι της σημερινής ημέρας, που έχει να κάνει με τον ερχομό του Φωτός και της ελπίδας στη ζωή μας.


Ο Χριστός είναι ο Θεός, που υπάρχει μέσα στις καρδιές μας, ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου, η ίδια η Αγάπη και το Πνευματικό Φως, που έρχεται να καταυγάσει τα σκοτάδια και να μας οδηγήσει ξανά στο μονοπάτι της αφύπνισης και της επιστροφής / ένωσης με τον Δημιουργό.

Όλα τα υπόλοιπα είναι φιλολογικές, θεολογικές και δογματικές αγκυλώσεις, που αποπροσανατολίζουν και μας απομακρύνουν από την ουσία της χριστιανικής διδασκαλίας.

Δεν είναι τα Χριστούγεννα η χαζοχαρούμενη γιορτή του καταναλωτισμού, των επιδεικτικών στολισμών, των ρεβεγιόν και των πλουσιοπάροχων γευμάτων. Δεν είναι από μόνα τους κακά όλα αυτά. Κακά γίνονται όταν μένουμε μόνο σε αυτά και παραδινόμαστε στις υλικές απολαύσεις και τον πνευματικό λήθαργο, χάνοντας το πραγματικό νόημα των ημερών.

Χωρίς να θέλω να γίνω περισσότερο από ότι επιβάλλει η μέρα καταγγελτικός και επικριτικός, θα ευχηθώ την παγκόσμια αφύπνιση και την επίγνωση του αληθινού μας εαυτού, παραθέτοντας δυο τρία κείμενα, αντλημένα από τη γνωστική φιλοσοφία, αλλά και το Μέγα Γεροντικόν της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας.

(Από το βιβλίο Εισαγωγή στη Γνωστική Φιλοσοφία του Αναστάσιου Β. Βλάχου):

«Η αφύπνιση δεν είναι μια κατάσταση, αλλά μια πράξη…Αν δέχεσαι παθητικά τις καταστάσεις που επιβάλλονται στη συνείδησή σου, κοιμάσαι….Συλλογίσου το αυτό όταν βρίσκεσαι ανάμεσα στο πλήθος και θα διαπιστώσεις πως περιβάλλεσαι από έναν ολόκληρο κόσμο υπνοβατών…Στην πλειοψηφία τους οι άνθρωποι δεν αφυπνίζονται ποτέ, ούτε καν μέχρι του σημείου να αντιληφθούν ότι αποκοιμήθηκαν…Αλλά, εάν έχεις επιλέξει να είσαι ξύπνιος, τότε διαλέγεις έναν τραχύ δρόμο, που ανηφορίζει αδιάκοπα και απαιτεί προσπάθεια κάθε λεπτό. Ξυπνάς και πρέπει αμέσως να ξανα-ξυπνήσεις…Χάρη σ’ αυτήν την πορεία της περισυλλογής, η συνείδηση γίνεται διαρκώς πράξη και τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από τη συνείδηση που αγρυπνά»


( Από το Μέγα Γεροντικόν):

Διηγήθηκε κάποιος ότι τρεις φιλόπονοι άνθρωποι, φίλοι μεταξύ τους, έγιναν μοναχοί.

Ο πρώτος διάλεξε σαν έργο του να ειρηνεύει τους ανθρώπους, που είχαν εχθρικές σχέσεις μεταξύ τους, σύμφωνα με τον Ευαγγελικό λόγο:

“Μακάριοι οι ειρηνοποιοί”.

Ο δεύτερος να επισκέπτεται τους αρρώστους και ο τρίτος έφυγε για να ησυχάσει στην έρημο.

Ο πρώτος λοιπόν, αν και κόπιασε για να σταματήσει τις διαμάχες των ανθρώπων, δεν μπόρεσε να τους θεραπεύσει όλους και, επειδή έπεσε σε ακηδία (= ψυχική παράλυση και απροθυμία για κάθε πνευματικό έργο), πήγε σ΄ αυτόν που υπηρετούσε τους αρρώστους και τον βρήκε κι αυτόν να παραμελεί το έργο του, καθώς δεν επαρκούσε να εφαρμόσει πλήρως την εντολή.

Συμφώνησαν λοιπόν και οι δύο και πήγαν να δουν τον ερημίτη.

Του εξέθεσαν τη θλίψη τους και τον παρακάλεσαν να τους πει τι κατόρθωσε αυτός.

Εκείνος, αφού έμεινε αμίλητος για λίγο, έριξε κατόπιν νερό στη λεκάνη και τους λέει:

“Προσέξτε το νερό”.

Ήταν βέβαια ταραγμένο.

Μετά από λίγο τους λέει πάλι:

“Προσέξτε και τώρα πώς έγινε το νερό”.

Και μόλις πρόσεξαν το νερό, που είχε σταματήσει να κινείται, είδαν σαν σε καθρέπτη τα πρόσωπά τους.

Τους λέει λοιπόν τότε:

“Έτσι είναι κι αυτός που ζει ανάμεσα σε ανθρώπους.

Εξαιτίας της ταραχής δεν βλέπει τα σφάλματά του.

Όταν όμως ησυχάσει και προπαντός στην έρημο, τότε βλέπει τα ελαττώματα του εαυτού του”.

(ΤΟΜΟΣ Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄, 60)

Είπε ένας Γέροντας:

“Όπως ακριβώς σ΄ έναν δρόμο, όπου πηγαινοέρχονται πολλοί πεζοί, ποτέ δεν φυτρώνει χορτάρι ούτε κι αν το σπείρεις, γιατί πατιέται το χώμα, έτσι συμβαίνει και με μας.

Παραιτήσου από κάθε φροντίδα και θα δεις να φυτρώνουν αυτά, που δεν γνώριζες, ότι βρίσκονταν μέσα σου, επειδή πάνω σ΄ αυτά περπατούσες”

(ΤΟΜΟΣ Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄, 62)

Και…“ευλογώντας τα γένια μου”, ας κλείσω με ένα δικό μου ποίημα:

«ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ»

Έβγαλα με αργές τελετουργικές κινήσεις

την παλιά, ρυπαρή φορεσιά μου

κι άφησα το νερό των καθαρμών

να τρέξει επάνω μου αβίαστα, λυτρωτικά

κι ένιωθα κάθε του σταγόνα γεμάτη

απ’ την ενέργεια του μητρικού μας Κόσμου

να εισχωρεί μέσα στους ανυπόμονους πόρους του δέρματός μου,

να παρασέρνει με ορμή τις πλάνες, τα ψεύδη και την άγνοια

και να με εξαγνίζει.

Βγαίνω ολόγυμνος, καινούργιος

και ντύνομαι με τα λευκά ενδύματα

μιας νέας Ύπαρξης λουσμένης απ’ το Φως.

Εκεί, στη γωνιά σωριασμένα δε βλέπω πια τα ρούχα μου

μα το κενό θνητό μου σώμα.

Μη με ρωτάς, λοιπόν, το θάνατο αν φοβάμαι.

Τίποτα δεν απέμεινε για να μου πάρει…


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

( Κανονικά, η ανάρτηση ετοιμαζόταν για χτες, αλλά δεν πρόλαβα!...Ωραίο καπετάνιο έχετε! Μες στην οργάνωση! Να με χαίρεστε!...)


16 σχόλια:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Τί σήμερα, τί αύριο, τί τώρα.
Σημασία έχουν τα γραφόμενα να έχουν την δύναμη να χαράζουν τις ψυχές μας και όχι τόσο η οργάνωση καπετάνιε μου.
Και αυτά που διάβασα είχαν και με το παραπάνω.
Εις έτη πολλά με υγεία και χαρά.

Ανώνυμος είπε...

χρονια πολλα Φωτη. Πραγματικά χάρηκα που σε βρηκα στο διαδίκτυο. Συχνά πυκνά μπαίνω για να διαβάσω τις αποψεις σου. Σου εύχομαι χρονια πολλα καλά και ευλογημένα.
φιλικα Αγγελική συμφοιτητρια απο το ΕΑΠ

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Οι αρχαίοι λαοί αναπαριστούσαν την κίνηση του ήλιου με την ζωή του ανθρώπου που γεννιούνταν κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου που μεγάλωνε και φωταγωγούσε την γη..και πέθαινε ή ανασταίνονταν τον Μαρτιο την ημέρα της Εαρινής ισημεριας...συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αναγέννηση του φυτικού βασιλείου μέσα από την μήτρα της γής..
Συμβολικο ανα τους αιώνες αλλά και κοινή ανάγκη σε όλους τους λαούς και μέσα απο διαφορετικές δοξασιες κουλτούρες η αναζήτηση του ¨θείου" μέσα μας!!
ΚΑΛΕς ΓΙΟΡΤΕς!!!

Φώτης είπε...

Βαγγέλη μου,

έχεις δίκιο, απλώς μ' αρέσει κάπου κάπου να αυτοσαρκάζομαι, έτσι, για να μην παίρνω πολύ σοβαρά τον εαυτό μου και να ξαναβρίσκω τις ισορροπίες μου.

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα σε όλο τον κόσμο, φίλε!

Φώτης είπε...

Καλησπέρα, Αγγελική!
Για να μην κάνω λάθος, είσαι η Αγγελική, που ήμασταν μαζί στον Ελληνικό Πολιτισμό;...

Πολύ χαίρομαι που επισκέπτεσαι το ιστολόγιο και σου αρέσει η θεματολογία μας!

Εύχομαι και σε σένα Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένα, με υγεία και αγάπη, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία!

Να είσαι καλά!

Φώτης είπε...

Γεια σου, Πέλα μου!

Όντως, στους περισσότερους πολιτισμούς του κόσμου είχε σημαντική θέση ο συμβολικός μύθος της κυκλικής πορείας μεταξύ γέννησης-θανάτου-αναγέννησης.

Πολλά φιλιά!

Margo είπε...

Φώτη μου και εγώ θα έπρεπε να είχα περάσει μέρες τώρα, όμως τώρα είδα την ανάρτησή σου.
Αυτές τις μέρες η ανάγκη για γαλήνη είναι ακόμη μεγαλύτερη και αποσπάσματα όπως αυτά που μας παραθέτεις το ποίημα σου και οι σκέψεις σου προς τα εκεί οδηγούν. Σίγουρα οι γιορτές δεν είναι όσα φαίνονται αλλά όσα είναι κρυμμένα βαθιά μέσα μας.

Χρόνια Πολλά Φώτη μου γαλήνια φωτεινά και με το καλό να υποδεχτείς τη νέα χρονιά.
Σε φιλώ!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα κι απο μενα πολλές ευχες για μια ομορφη, αρμονικη νεα χρονια με υγεία
και βεβαια πολυ Μουσική:
Δωρακι:
http://www.youtube.com/watch?v=J_xFkfK4OEg

φιλακια!
τα σεβη μου στην πριγκηπισσα του βυθου....
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Φώτης είπε...

Καλησπέρα, Μαρία μου!

Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
Εύχομαι κι εγώ να είναι το 2011 δημιουργικό, ειρηνικό και ευτυχισμένο, με υγεία και αγάπη για όλο τον κόσμο!

Χρόνια Πολλά και Καλά, να είσαι πάντα γερή και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

Φιλιά!!!

Φώτης είπε...

Φιλαρέτη μου,

το τραγούδι των Σούφι ήταν μαγευτικό!
Σ' ευχαριστώ πολύ!

Εύχομαι η νέα χρόνια που θα χαράξει σε λίγες ώρες να σε γεμίσει με πολλή ευτυχία και χαρά, δημιουργικές δυνάμεις και θετική ενέργεια και πολλά πεταλουδίσια μελωδικά όνειρα!!!

Σε φιλώ!!!
Καλή Χρονιά να έχουμε!

delta είπε...

Τα είπες όλα αδελφέ μου Φώτη με το ποίημα σου. Πρέπει πρώτα να αφαιρέσουμε την παλιά, ρυπαρή φορεσιά μας για να τρέξει πάνω μας αβίαστα και να μας λυτρώσει το νερό των καθαρμών. Αυτή η αίσθηση της ψευτουπερηφάνιας, η ανάγκη να ξεχωρίζουμε, η φαινομενική ενίσχυση του εαυτού μας με την απόκτηση όλο και περισσότερων υλικών αγαθών και η προσκόλληση μας σ’ αυτά, είναι ο ψεύτικος μανδύας μας που καλύπτει την αληθινή μας ουσία, είναι το ΕΓΩ μας. Όλα όσα επιζητεί το Εγώ και στα οποία προσκολλάται είναι υποκατάστατα της Ύπαρξης, την οποία δεν μπορεί να νιώσει. Το εγώ δεν είναι λάθος, είναι απλώς μη συνειδητό και συνεπώς για να το υπερβούμε, για να αρχίσουμε να ξηλώνουμε τον μαδύα του, απαιτείται αυξημένη συνειδητότητα και εγρήγορση. Μπορείς να εκτιμάς και να νοιάζεσαι για πράγματα αλλά όποτε προσκολλάσαι σ’ αυτά θα ξέρεις ότι είναι το Εγώ σου. Όποτε αποδέχεσαι πλήρως μια απώλεια, πηγαίνεις πέρα από το Εγώ και αναδύεται αυτό που είσαι, το Υπάρχω, που είναι η ίδια η συνειδητότητα. Γι’ αυτό ακριβώς και ο Ιησούς είπε : «Αν σου πάρει κάποιος το πουκάμισο, δωσ’ του και το πανωφόρι σου»

Εύχομαι για τη νέα χρονιά σε όλους μας, να πραγματοποιήσουμε ένα άλμα πέρα απ’ τη φθορά και τη μιζέρια. Βρισκόμαστε μπροστά στην αυγή μια νέας παγκόσμιας συνειδητότητας και οφείλουμε όλοι να συμβάλουμε ενεργά στην εξέλιξή της. Απαιτείται ειλικρινής εσωτερική αλλαγή και βαθιά πνευματική μεταμόρφωση. Έτσι θα προσεγγίσουμε την φώτιση των Ινδουιστών, το τέλος της οδύνης των Βουδιστών, την σωτηρία των Χριστιανών, την αφύπνιση που περιγράφει ο Αναστάσιος Βλάχος στην ανάρτησή σου.

Καλή χρονιά με αυξημένη επίγνωση να έχουμε. Αγάπη, χαρά και γαλήνη ας υπάρχουν γύρω μας αλλά προπάντων μέσα μας. Είθε.

Διάττων είπε...

Αγαπητέ φίλε Φώτη, εύχομαι ο νέος χρόνος που σε λίγες ώρες θα κάνει την εμφάνισή του να είναι για σένα κατά πολύ καλύτερος απ' αυτόν που απέρχεται. Σου εύχομαι πάνω απ' όλα Υγεία κι από κει και πέρα, απ' όσα σε συνοδεύουν ως προσωπικότητα (στόχοι, φιλοδοξίες, όνειρα), να εκπληρωθούν, αν όχι όλα, τα περισσότερα! Κι αυτό για σένα αλλά και για όλους τους δικούς σου!

ΥΓ. Πολύ ωραίο το ποίημα που μας παρουσίασες. Με μεγάλο νόημα, και φυσικά επίκαιρο κι εύστοχο λόγω της χρονιάς που έρχεται...

evelina είπε...

Όσα δεν φέρνει ο χρόνος όλος μπορεί να τα φέρει μια στιγμή. Γι’ αυτό ο καινούργιος χρόνος ας είναι γεμάτος στιγμές ευτυχίας και αγάπης. Χρόνια Πολλά και δημιουργικά

Φώτης είπε...

Δημήτρη,

έρχομαι να ενώσω τις ευχές μου με τις δικές σου!
Ας είναι για όλους μας η νέα χρονιά μια καινούργια αρχή στη ζωή μας, μια μεγάλη ευκαιρία να γίνουμε πιο συνειδητοί, πιο φωτισμένοι, πιο ανθρώπινοι και τελικά, πιο θεϊκοί...

Δεν είχα σκεφτεί τη ρήση του Ιησού για το πανωφόρι υπό την έννοια της απώλειας του Εγώ! Πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη!

Φιλιά, φίλε και καλή χρονιά να έχουμε!

Φώτης είπε...

Φίλε Διάττοντα,

σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω.
Αν εκπληρωθούν όλα τα όνειρα και οι φιλοδοξίες μου θα έχω "πρόβλημα", γιατί θα πρέπει να βρω και να δημιουργήσω καινούργια!!!

Ας είναι αυτό το μοναδικό μας πρόβλημα τη νέα χρονιά!

Να είσαι καλά, φίλε!
Χαρούμενο και ειρηνικό το 2011!

Φώτης είπε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά, Εβελίνα!

Φιλιά!