Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Το παιδί μέσα μας


Σχεδόν όλο τον προγραμματισμό μας, είτε θετικό είτε αρνητικό, τον δεχτήκαμε μέχρι την ηλικία των τριών χρόνων. Από τότε οι εμπειρίες μας βασίζονται σε ότι αποδεχτήκαμε και πιστέψαμε για τον εαυτό μας και για τη ζωή εκείνη την εποχή. Ο τρόπος με τον οποίο μας συμπεριφέρθηκαν όταν ήμαστε παιδιά είναι συνήθως εκείνος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους εαυτούς μας σήμερα. Το πρόσωπο που επικρίνουμε είναι το παιδί των τριών χρονών μέσα μας.



Όταν οργίζεσαι με τον εαυτό σου επειδή είναι φοβητσιάρης και δειλός, φαντάσου ότι είσαι τριών χρονών. Αν είχες μπροστά σου ένα τρίχρονο παιδάκι που φοβόταν, τι θα έκανες; Θα θύμωνες μαζί του ή θα άνοιγες την αγκαλιά σου για να το παρηγορήσεις μέχρι να ηρεμήσει και να νιώσει ασφάλεια; Μπορεί οι ενήλικοι που είχαμε δίπλα μας την εποχή που ήμασταν παιδιά να μη γνώριζαν πώς να μας παρηγορήσουν. Τώρα ΕΣΥ είσαι ο ενήλικος στη ζωή σου και είναι πραγματικά κρίμα αν δεν παρηγορείς το παιδί μέσα σου.




Ό,τι συνέβη στο παρελθόν έχει πια τελειώσει. Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να φερθούμε στον εαυτό μας όπως εμείς θέλουμε. Ένα τρομαγμένο παιδί χρειάζεται κατανόηση και παρηγοριά και όχι επιπλήξεις. Η επίπληξη μας κάνει να φοβόμαστε περισσότερο και να νοιώθουμε ανασφάλεια. Και όταν το παιδί μέσα μας νοιώθει ανασφάλεια τότε μας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Ας θυμηθούμε πως νοιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά και οι άλλοι μας μείωναν. Έτσι νοιώθει σήμερα εκείνο το παιδί μέσα μας.



Ας είμαστε λοιπόν καλοί με τον εαυτό μας. Ας αρχίσουμε να τον αγαπάμε και να τον επιδοκιμάζουμε.

.

Αυτό ακριβώς χρειάζεται και το μικρό παιδί για να μπορέσει να εκφράσει και να ξεδιπλώσει όλο του το δυναμικό.

.

Ας αγαπήσουμε αυτό που είμαστε κι αυτό που κάνουμε. Ας χαρούμε τον εαυτό μας και τη ζωή και τίποτα δε θα μπορέσει να μας αγγίξει. Έτσι κι αλλιώς, όλα είναι προσωρινά. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η επόμενη ζωή μας θα είναι διαφορετική. Γιατί λοιπόν να μην την αλλάξουμε από αυτή τη στιγμή;




“Σας έχουν πει να αγαπάτε το γείτονα αλλά ποτέ δεν αγαπήσατε τον εαυτό σας. Και κάποιος που δεν έχει αγαπήσει τον εαυτό του, πώς μπορεί να αγαπήσει το γείτονα; Από πού θα βρει την αγάπη; Καταρχήν πρέπει να την έχεις εσύ.

.

Όσσο
.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

.

17 σχόλια:

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

η παγκόσμια ημέρα του Παιδιού σήμερα είναι.
Προτείνω , λοιπόν,δωρα σημερα.
Τόσο στο παιδί που κρυβετε μέσα σας όσο και σε αυτους που αγαπάτε.
Δωρο-εκπληξη απο το πουθενα....
καλημερα

delta είπε...

Μάλιστα. 11 Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα του παιδιού. Να λοιπόν που το μικρό παιδί μέσα μου δεν μ’ άφησε να το ξεχάσω.

Καληνύχτα Πεταλούδα. Μη ξεχάσεις να φιλήσεις τη μικρή Φιλαρέτη

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αναρωτιέμαι αν συνειδητοποιείς Πόσο Σημαντικό είναι το κείμενό σου!

Είπες συμπυκνωμένα Αλήθειες γύρω από τον Πυρήνα της Ύπαρξής μας και εντός αυτής!

Μπράβο!
Μ αρέσουν τα λόγια Ουσίας!

apinkdreamer είπε...

απιστευτο κειμενο!!!με αγγιξες εκει που ποναω....εκει που πρεπει να γιατρευτω!

delta είπε...

@ Ρεγγίνα

Είναι σημαντικό για σένα Ρεγγίνα γιατί έτσι το βλέπεις.

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Καλό βράδυ να έχεις

delta είπε...

@ apinkdreamer

Οι λάθος πεποιθήσεις που συσσωρεύσαμε σε πολύ μικρή ηλικία είναι νομίζω η κύρια αιτία που υποφέρει σήμερα όλη η ανθρωπότητα. Π.χ. η πεποίθηση ότι οι άνδρες δεν κλαίνε είναι μια άχρηστη πεποίθηση γιατί εμποδίζει τους άνδρες να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Η πεποίθηση ότι τα κορίτσια δεν σκαρφαλώνουν σε δέντρα εμποδίζει τις γυναίκες να χαρούν το σώμα τους. Η πεποίθηση να μην εμπιστεύεσαι εύκολα τους ξένους μπορεί να φαίνεται χρήσιμη και να σε προφυλάσσει όταν είσαι παιδί αλλά σε ακολουθεί σε ολόκληρη τη ζωή σου. Ίσως είναι καιρός να αλλάξεις την παλιά πεποίθηση σου ότι «οι άνθρωποι προσπαθούν πάντα να με εξαπατήσουν» με την νέα πεποίθηση ότι «οι άνθρωποι προσπαθούν συνήθως να είναι φιλικοί μαζί μου». Καθένα από αυτά τα πιστεύω οδηγεί σε εντελώς διαφορετικές εμπειρίες. Αυτό που πιστεύεις για τον εαυτό σου και τη ζωή δημιουργεί τη δική σου πραγματικότητα και τελικά συναντάς ανθρώπους που προσπαθούν να σε εξαπατήσουν, αν σου ταιριάζει η πρώτη φράση, ή ανθρώπους πολύ φιλικούς αν σου ταιριάζει η δεύτερη.

Αποχαιρέτα σήμερα αυτό που σε βαραίνει.

Καλό και ήσυχο βράδυ σου εύχομαι

Φώτης είπε...

Καλησπέρα, φίλε!

Η φράση που με άγγιξε πιο πολύ είναι:
"Τώρα ΕΣΥ είσαι ο ενήλικος στη ζωή σου και είναι πραγματικά κρίμα αν δεν παρηγορείς το παιδί μέσα σου."

Έχω συλλάβει πολλές φορές τον εαυτό μου να επιπλήττει με αυστηρότητα...τον εαυτό μου!
Σίγουρα το μικρό παιδί μέσα μου δε νιώθει πάντα χαρούμενο και σίγουρο για την αγάπη που του έχω...

Πολύ σημαντική η συμβολή αυτού του κειμένου!
Καλό σου βράδυ!

delta είπε...

@ Fotis

Δεν είσαι ο μόνος καπετάνιε μου που φέρεται με αυστηρότητα στο εσωτερικό παιδάκι. Φαντάσου όμως πόσο άδικο είναι όταν τα περισσότερα επαναλαμβανόμενα πρότυπα σκέψης μας, όπως λένε οι ειδικοί, τα έχουμε αποκτήσει μέχρι την ηλικία των τριών χρονών μας. Ας προσπαθήσω όμως να προχωρήσω λίγο περισσότερο τη σκέψη μου.

Από τον εαυτό μας βέβαια αρχίζει πάντα η αλλαγή κι αν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας κανέναν άλλον δε μπορούμε να αγαπήσουμε. Αφού λοιπόν αρχίσουμε να παρηγορούμε το εσωτερικό μας παιδί, να το ηρεμούμε και να το αγαπούμε, για σκέψου σε κάθε συνάνθρωπό μας να καταφέρναμε να βλέπαμε πίσω από το πρόσωπο του, το μικρό εκείνο φοβισμένο παιδάκι που κρύβεται και διαμορφώνει τη συμπεριφορά του. Ένα φοβισμένο παιδάκι που εμποδίζει να αναδυθεί στην επιφάνεια ένας ολόκληρος Θεός…

Καλό σου βράδυ Φώτη μου

Margo είπε...

Αυτό το παιδί νομίζουμε πως μπορούμε να το ξεγελάμε προσδοκώντας στο μέλλον τη συμφιλίωση μαζί του. Και αυτή η στιγμή δεν έρχεται.. μένει παραμελημένο και φοβισμένο περιμένοντας να πιστέψουμε αληθινά.

υ.γ. με την κακοκαιρία δεν είχα σύνδεση και σήμερα που μπήκα διαβάζω για την αγάπη εδώ και στο Ξάνθη Φιλοσοφείν.. καθόλου τυχαίο!
Καλό ξημέρωμα Δημήτρη

Margo είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
delta είπε...

@ Margo

Δεν έρχεται αυτή η στιγμή ποτέ Μαρία μου γιατί όταν το μέλλον γίνει παρόν αναβάλλουμε πάλι για αργότερα. Το αέναο παιχνίδι του νου. Η μάταιη ελπίδα ότι όλα θα γίνουν στο μέλλον. Ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο. Ακόμη και όταν ήμασταν παιδιά περιμέναμε να μεγαλώσουμε, να γίνουμε ανεξάρτητοι, δυνατοί. Έτσι το μέλλον γίνεται ολοένα και χειρότερο. Η αποδοχή της τωρινής μας κατάστασης, η αγάπη του παιδιού μέσα μας και ο θάνατος κάθε ελπίδας, μας οδηγεί στην απελευθέρωση από το παιχνίδι του νου και στο βίωμα της παρούσας στιγμής. Ας θυμηθούμε τον Καζαντάκη. Δε είπε τυχαία «δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος». Ελπίδα και φόβος, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Όλους μπορούμε να τους ξεγελάσουμε εκτός από τον εαυτό μας...

Margo είπε...

Δημήτρη ευχαριστώ!
Ήθελα να στο πω..
Καλό απόγευμα να έχεις

delta είπε...

Απολαύστε τους στίχους της Νικολακοπούλου :

http://www.youtube.com/watch?v=jwbSDt2SKRQ&feature=related

BΙΟΤΕΧΝΕΣ είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε ολους οσους δε θα "σκοτωσουν" ποτέ το παιδι που εχουν μεσα τους..το παιδι που ειναι μεσα τους...

καλες γιορτες

evelina είπε...

Η Γέννησή Του ας σημάνει την αρχή για μια καλύτερη ζωή γεμάτη αλήθεια και φως.
Καλές Γιορτές.

Καλυψώ είπε...

Καλες γιορτες και Χρονια πολλα
παντα να μενουμε παιδια και να μαθαινουμε απο εκεινα..ξερουν καλυτερα..

Τα φιλια μου παιδια!!

Διάττων είπε...

Καλά Χριστούγεννα Φώτη! Αγαπητέ φίλε σού στέλνω (και για σένα αλλά και για όλους τους δικούς σου) εγκάρδιες ευχές για ότι καλύτερο! Υγεία, Αγάπη, Εκπλήρωση Προσδοκιών, Ποιότητα Ζωής και Δημιουργία...