Η κοπέλα που ονειρεύεται πάνω από όλα την αγάπη, που καταφλέγεται από αγάπη ή από λαχτάρα για αγάπη, από πόθο για ζωή και ρομαντισμό, είναι αυτή που έχει την μεγαλύτερη ικανότητα να παραδοθεί στον Ιησού. Τον αναζητά στα όνειρά της, στους χορούς και σε ότι ερωτεύεται αλλά δεν Τον βρίσκει εκεί…
.
Έχουμε πλαστεί για την αγάπη, για έναν Θεό που είναι αγάπη. Τα χειρότερα βάσανα και οι σκληρότερες οδύνες του καθενός μας προκαλούνται από αυτή. Πόσοι άνθρωποι δεν ζουν σ’ αυτό τον κόσμο μια άγονη και ανιαρή ζωή, χωρίς αγάπη, χωρίς να βρίσκουν ποτέ αυτή που αναζητούν για να γεμίσει η ύπαρξη τους ; Πόσοι άνθρωποι δε ζουν σ’ αυτό τον κόσμο υποφέροντας από την πικρία της ματαιωμένης αγάπης, την αγωνία και την οδύνη της ανέφικτης, της χαμένης ή της απαγορευμένης αγάπης, χωρίς να βρίσκουν πλήρωμα, ή τη θλίψη μιας αγάπης που ανταποκρίνεται αλλά δεν ικανοποιεί ;
.
Αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν κατακλυστεί από αγάπη και η σχεδόν απεριόριστη ικανότητά τους για τρυφερότητα και αυτοπροσφορά θα μπορούσε να είχε πληρωθεί, αν επιχειρούσαν μόνο να στραφούν μέσα τους, στην ανεξάντλητη αγάπη που ζει και ανασαίνει μέσα τους. Η ζωή τους θα είχε ματαρσιωθεί, θα γελούσαν, θα στέναζαν από χαρά, θα αισθάνονταν αγαλλίαση μέσα σε έναν αγαπητικό παράδεισο. Όμως η ζωή τους είναι ορφανή, νιώθουν τον χρόνο να περνά, η μια Άνοιξη διαδέχεται την άλλη, αυτοί γερνούν, και η αγάπη δεν ζυγώνει. Και ίσως η Άνοιξη να έρθει για μια ακόμη φορά, και η αγάπη να μείνει πάλι άφαντη…
.
Ernesto Cardenal
Μεταρσίωση
.
Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα,
λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό.
Τις ζώνες γύρω του έσπασε και ανατινάζεται θερμό
το πνεύμα μου σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα.
Σαν γαλαξίας απέραντος το σύμπαν σέρνω στο χορό.
'Hλιο τον ήλιο γκρέμισα, θόλο το θόλο χάλασα,
κι είμαι σαν μιαν απέραντη, πλατιά γαλάζια θάλασσα,
που οι στενοί πάνω μου ουρανοί δε μου σκεπάζουν το νερό.
.
Νικηφόρος Βρεττάκος
6 σχόλια:
Σαν να περιγράφεις τον εαυτό μου πριν λίγα χρόνια και τον εαυτό μου στη διαδικασία που βρίσκεται εδώ και δυο τρεις χρόνους!
Δεν έχω καταφέρει ακόμα να απλώσω το πνεύμα μου σαν ωκεανός και γαλαξίας, όπως λέει ο Βρεττάκος, αλλά σίγουρα δεν περνάω τις εποχές μέσα στη θλίψη και τη μιζέρια των ανικανοποίητων ερώτων...
Κάτι είναι κι αυτό!
Πολύ καλή δουλειά, φίλε μου!
το ποιημα του Βρεττακου απλά συγκλονιστικο.
το νου σας:
διαβασε ομως κι αυτο του Ελυτη:
"4.από μας εξαρτάται η άνοιξη
να ξαναδώσουμε στα πόδια μας το χώμα
το πράσινο στο πράσινο
δεν ωφελούν πια οι μυώνες
θέλει αγάπη θηριώδη."
"13. κοίταζα πόσο διάφανοι γίνονται εκείνοι που αγαπάνε"
και δες κι αυτο:
http://www.youtube.com/watch?v=jmQ88PWzvR0&feature=related
αν δεν εχεις δει την ταινια, θα συνιστουσα να την δεις.
καλησπερα Δελτα
69 Χρυσαλιδες
οταν καποιος αγγιξει το μεσα του και γευτει αυτη τη μαγικη ουσια που λεγεται αγαπη, δεν μπορει παρα να αναγνωρισει τον χριστο εκει..
γιατι εκεινος ηταν αγαπη..
ειναι αγαπη..
η ουσια μας.. η ψυχη μας..
ηταν και θα ειναι
η ουσια της ψυχης μας..
υπεροχο το ποιημα..
ετσι ειναι η αγαπη..σε πλημυριζει και σε κανει απεραντο..
υπεροχη αναρτηση..νασαι καλα!!
@ Fotis
Κι όμως Φώτη μου από τη στιγμή που «φωτός εκρήξεις
αντιφεγγίζουνε βαθιά στις κόρες των ματιών σου» είσαι πολύ κοντά στην περιγραφή του Βρεττάκου.
Δεν έμεινε παρά να γκρεμίσεις τον 'Hλιο, για να γίνεις μια
απέραντη, πλατιά γαλάζια θάλασσα
@ Πεταλούδα
Διάφανη γίνεται η ψυχή όταν ανακουφιστεί από τα φορτία της. Διάφανη και η αγάπη όταν ελευθερωθεί από τις προσκολλήσεις της.
Υπέροχος ο Ελύτης
Έτσι είναι Marbeyou
Στις Επιστολές του ο Απόστολος Παύλος, επαναλαμβάνει συχνά τη γνωστή διδασκαλία:
«Αν και είμαστε πολλοί, αποτελούμε ένα σώμα εν Χριστώ κι ο καθένας είναι μέλος του άλλου»
«Πράγματι, όπως ένα είναι το σώμα και έχει πολλά μέλη και όλα τα μέλη του σώματος αν και είναι πολλά αποτελούν ένα σώμα, έτσι και ο Χριστός. »
Αγαπώντας τον συνάνθρωπο, αγαπάμε τον εαυτό μας.
Καλή μέρα να'χεις
Δημοσίευση σχολίου