Λατρεύω αυτό το ξάφνιασμα στο βλέμμα σου...
Ξέρω, απορείς που δεν ανταποδίδω τα χτυπήματα,
στις προσβολές σου εγώ δεν αποκρίνομαι,
τα μάτια χαμηλώνω, σφίγγοντας τα δόντια
και μέσα στο μυαλό μου ξεσπώ σε γέλιο ακράτητο...
Με τρέφει μόνο η προσδοκία της εικόνας σου
να ικετεύεις για έλεος
κείνη την ώρα που θα κοιτάς ανήμπορος τις βεβαιότητες
και τις γελοίες αυταπάτες σου να ανατρέπονται
και να σωριάζονται μπροστά στα πόδια σου
με μέγα κρότο...
.jpg)
8 σχόλια:
Ισως αν μεναμε γυμνοι
απο βεβαιοτητες..θα μπορουσαμε να
ντυθουμε την Αληθεια..
να εισαι καλα Φωτη μου!
τίποτα πιο σπαραχτικό από τον κρότο που κάνουν τα χαλάσματα, λίγο πριν οι αλήθειες τους σωριαστούν μπρος στα πόδια μας…
Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς, είχε πει ο Γκάντι.
Είχε πει επίσης, επιμένοντας στη "μη βία", ότι το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» είναι ότι θα καταλήξει να κάνει όλον τον κόσμο τυφλό.
Υπομονή, αυτοσυγκράτηση και θετικός οραματισμός. Σύντομα μέσα από τους κρότους και τα χαλάσματα θα υλοποιηθεί ο νέος κόσμος.
Υπέροχο το ποιήμα Φώτη μου. Φαντάζομαι πως το έγραψες πρόσφατα.
Καλησπέρα, Στέλλα μου!
Θα συμφωνήσω μαζί σου, άλλωστε αυτό προσπάθησα να εκφράσω με το συγκεκριμένο ποίημα.
Πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας και να μετασχηματίσουμε τον τρόπο σκέψης μας, προκειμένου να γνωρίσουμε μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας...
Καλό σου βράδυ!
Καλησπέρα, "Λύχνε Καιόμενε"!
Νομίζω ότι οι αυταπάτες είναι αυτές που σωριάζονται, η αλήθεια μένει πάντα σταθερή και ακλόνητη...
Να είσαι καλά!
Γεια σου, Δημήτρη!
Έχεις δίκιο, το ποίημα είναι φρεσκότατο, μόλις μίας εβδομάδας!...
Και αλήθεια, την ώρα που έγραφα τους στίχους "...απορείς που δεν ανταποδίδω τα χτυπήματα, στις προσβολές σου εγώ δεν αποκρίνομαι..." είχα στο μυαλό μου την εικόνα του Γκάντι και του Ιησού!...
Μέσα έπεσες, φίλε!
Καλό σου βράδυ!
ΦΩΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΠΟΛΥ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Καλησπέρα, Αγγελική!
Ναι, το είδα το σχόλιο και χαίρομαι που σε εκφράζει ο τρόπος που γράφω!
Μην ανησυχείς, θα συνεχίσω να γράφω μέχρι να μου αφαιρέσει ο Θεός το δικαίωμα και τη δυνατότητα να το κάνω...
Να είσαι καλά, φίλη μου!
Δημοσίευση σχολίου