Όταν με δεις γαντζωμένοπάνω στο μαύρο συρματόπλεγμα,
όταν με δεις μελανιασμένο
να τρέμω μέσα σε κελί υγρό
όταν με δεις αιμόφυρτο στην άσφαλτο
ή κρεμασμένο στην αγχόνη του ληστή
μην κλάψεις, μη με λυπηθείςκι ούτε να πεις πως άδικα υπέφερα...
Λυπήσου μόνο αν με δεις
γελώντας να φωτογραφίζομαι
πλάι στον τύραννο και τον χαφιέ
και να ντραπείς όταν με δεις να σκύβω το κεφάλικαι της γλοιώδους ικεσίας λόγια αναίσχυντα να μηρυκάζω
κι όταν σου πούνε πως με είδανε ν' αργοπεθαίνω
μ' ένα τηλεκοντρόλ στα σάπια δάχτυλά μου,
κλάψε πικρά και βρίσε μεγια τη ζωή που μάταια σπατάλησα
μέσα στα ψεύδη και τους συμβιβασμούς...
.jpg)
10 σχόλια:
oxi loipon allous simvivasmous...ftanei pia...kalo sou vradi!
Ψηλά το κεφάλι λοιπόν!
Κι αν η πραγματικότητα είναι σκληρή, στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε μια καλύτερη πραγματικότητα. Εμείς ορίζουμε την μοίρα μας.
Φώτη, κάθε φορά μας παρουσιάζεις και μια διαφορετική πτυχή του ταλέντου σου.
Καλή δύναμη αδελφέ μου.
Να μη ξεχάσω να δώσω συγχαρητήρια για το φωτογραφικό υλικό με το οποίο επένδυσες το ποίημα σου Καπετάνιε.
Όσο αφορά την φωτογραφία της θερμής χειραψίας προσπαθώ με δυσκολία να διακρίνω ποιος είναι ο τύραννος και ποιος ο χαφιές. Αλλά μικρή σημασία έχει. Όταν το πάθος της προσκόλλησης στην εξουσία είναι τόσο ισχυρό που δεν σε νοιάζει αν οδηγείς μια ολόκληρη χώρα κι έναν λαό στην καταστροφή, τύραννος και χαφιές είναι ένα και το αυτό.
Συγχαρητήρια! Και για την ανάρτηση και για την ψυχή!
Γεια σου, φίλε Leviathan!
Αυτό ακριβώς εννοώ! Όχι άλλους συμβιβσμούς με όσα μας δυναστεύουν τόσο μέσα μας όσο και έξω από μας...
Να είσαι καλά!
Δημήτρη, όντως τον τελευταίο καιρό έχει αλλάξει η θεματολογία μου, λόγω των εξωτερικών συνθηκών και της πίεσης που μοιραζόμαστε όλοι μας.
Άλλωστε και οι τελευταίες αναρτήσεις σου στο "Ξάνθη Φιλοσοφείν" στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται...
Ξέρεις τι γίνεται, φίλε;
Βαθιά μέσα μου, στις φωτισμένες στιγμές της ύψιστης συνειδητότητας, που γνωρίζω ότι όλοι μοιραζόμαστε, αναγνωρίζω ότι είμαστε άυλα όντα φωτός, ψυχές καθαρής συμπαντικής ενέργειας, που δε μας αγγίζουν ούτε τα οικονομικά βάσανα ούτε η ανασφάλεια και τα δεινά του θνητού κόσμου...
Όμως, επειδή προς το παρόν βιώνουμε όλοι αυτή την ενσάρκωση στο υλικό πεδίο και αναγκαστικά μας επηρεάζει η αλληλεπίδραση με όσα συμβαίνουν γύρω μας, δεν επιτρέπεται να αφήσουμε αυτή την παγκόσμια ληστρική συμμορία των αρπακτικών να παίζει παιχνίδια πάνω στις ζωέςμας και τις ζωές όσων αγαπάμε...
Μέχρι να ενωθούμε λοιπόν με την αιώνια Πηγή της προέλευσής μας, οφείλουμε να αντισταθούμε!
Καλό απόγευμα!
Καλησπέρα, "Λύχνε"!
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα και τα καλά σου λόγια!
Καλή Κυριακή!
Συνειδητότητα σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει απάθεια καπετάνιε μου. Και η ορθή δράση συμβαίνει μόνο όταν εκπορεύεται μέσα από συνειδητότητα.
Καλό βράδυ
Πιστεύω πως είναι ώρα να πάμε πιο πέρα από τον οίκτο για τον εαυτό μας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα από όλα αυτά τα καλοστημένα παιχνίδια, οικονομικά ή/και μη.
Κρίση και διάκριση και συναισθηματική αποστασιοποίηση είναι τα στοιχεία που οφείλουμε να ενδυναμώσουμε και να βασιστούμε ως εργαλεία μας για να αντιμετωπίσουμε την έμμεση και άμεση πίεση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Οφείλουμε να ξεπεράσουμε τα όρια μας, τα προσωπικά και τα έθνικά.
Οι Ελληνες δεν το έβαλαν ποτε κάτω από ότι θυμαμαι από την ιστορία.
Αν κάτι είναι ιερό, εκτος από την σχεση που έχει καποιος με τις ανωτερες θεικές Δυνάμεις,
αυτό είναι η πατρίδα πιστεύω.
Μην ξεχνάμε πως το κοινωνικό κομμάτι του εαυτού, οφείλει ναι μεν να παρατηρει(όπως και το εσωτερικο) αλλά και να πράττει κατά συνειδηση.
Ειγνωστικη πορεια σημαινει επιγνωση σε όλα τα θεματα όχι μονο στην ας πουμε εσωτερικη μεταβολη και πορεία.
Ψυχραιμη οπτικη και όχι συναισθηματα εν βρασμω.
Ας μην μας διαφευγει ΄πως αν εμεις(εσυ, εγω, οι φίλοι μας) γνωριζουμε κάποια ελάχιστα θέματα απο άμεση ή και έμμεση εμπειρια,
αυτοί γνωριζουν 101.....
Προσοχή, λοιπόν,
εγρήγορση,
συναισθηματική αποστασιοποίηση και στο κοινωνικό γίγνεσθαι(αλλά όχι απουσια δρασης)
Πως θα δράσεις κάποιος ορθά στην προκειμένη ιστορική περίοδο, δεν γνωριζω για να συστησω.
Γνωριζω μονο πως έχουμε χρέος να μην το βάλουμε κάτω,
κι ακομα κι αν το βάλουμε κάτω,
να συνεχισουμε να περπαταμε
μεχρι να ξανασηκωθουμε...
καλημερα Φωτη και φίλοι
Φιλαρέτη μου,
συμφωνώ. Οι εποχές και οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και απαιτούν προσεκτικούς χειρισμούς, καθαρό μυαλό, ψυχικά αποθέματα και θέληση για αντίσταση και αλλαγή πορείας.
Πιάνω συχνά τον εαυτό μου να οργίζεται με όλα αυτά, όμως σίγουρα οι σπασμωδικές ενέργειες όδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα...
Όπως λες κι εσύ, χρειάζεται εγρήγορση, ψυχραιμία και συνειδητή δράση.
Φιλιά!
Καλό απόγευμα!
Δημοσίευση σχολίου