...Δεν πιστεύω στην κόλαση ούτε στον παράδεισο, έτσι όπως μας τον παρουσιάζουν οι επίσημες θρησκείες...Μέσα μας είναι και τα δύο και κάθε στιγμή επιλέγουμε το άσπρο ή το μαύρο...
...Και το ερώτημα του τίτλου είναι ασφαλώς ρητορικό...Δεν είμαστε ούτε 100% άγγελοι ούτε 100% δαίμονες...Μέσα μας εμπεριέχουμε και τη θεία / αγγελική φύση, που στρέφεται προς το πνεύμα και την κατώτερη / δαιμονική, που παρασύρεται από τις απολαύσεις του υλισμού και ξεχνά την αληθινή της υπόσταση...
...Όσο για τον όρο "θανάσιμα αμαρτήματα", χρησιμοποίησα τον συμβατικό όρο που υιοθέτησε η χριστιανική εκκλησία, χωρίς να ασπάζομαι την άποψη πως η επιλογή τους οδηγεί στο θάνατο και την αιώνια φριχτή τιμωρία...Απλώς, όταν ξεχνιόμαστε και επιλέγουμε το αμάρτημα αντί για την αρετή, καθυστερούμε την πνευματική μας ανάπτυξη, "αστοχούμε" [σύμφωνα με την αρχαιοελληνική σημασία της "αμαρτίας", από το "αμαρτάνω"=χάνω το στόχο] και συσσωρεύουμε αρνητικό κάρμα, που μας βασανίζει και μετατρέπει τη ζωή μας σε πραγματική "κόλαση"...
...Αντίθετα, όταν διατηρούμε την επίγνωσή μας και επιλέγουμε συνειδητά την ταπεινοφροσύνη αντί για την αλαζονεία, την ελεημοσύνη / γενναιοδωρία αντί για την απληστία, την εγκράτεια αντί για τη λαγνεία, τη νηστεία αντί για τη λαιμαργία, την πραότητα και τη στγχώρεση αντί για την οργή, το ζήλο αντί για την οκνηρία και την αγάπη αντί για το φθόνο, τότε εγκαθιδρύουμε μέσα μας την ασύγκριτη πνευματική γαλήνη, που αντιστοιχεί στον "παράδεισο"...
ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΑΡΕΤΗ
Αλαζονεία Ταπεινοφροσύνη
Απληστία Ελεημοσύνη
Λαγνεία Εγκράτεια
Λαιμαργία Νηστεία
Οργή Πραότητα
Οκνηρία Ζήλος
Φθόνος Αγάπη
ΕΣΥ;;;….
Τι θα επιλέξεις;;;…
.jpg)
13 σχόλια:
tipote kalitero apo tin agapi! tin kalispera mou!
Φωτη μου διαβαζωντας σε
ενιωσα την αναγκη να μοιραστω αυτο..
την αγαπη μου σε εσενα και την Μαρια
φιλια πολλα!
"Πώς να σου πω ποια είμαι..
Τι είμαι..
Tι ονόματα ειδωλικα, να δώσω στην φύση μου
Ξέρω, πως δεν χωρώ σε αγάπες που με θέλουν Σκλάβα…
Δεν χωρώ σε ουρανούς.
Ούτε και σε θάλασσες.
Έρχομαι και φεύγω σαν τον αγέρα.
Χαϊδεύω απαλά το πρόσωπο,
και ύστερα πετώ ψηλά,μακριά.
Δεν μπορώ το ψέμα που με κρατά δέσμια
και γίνετε άλλοθι..
Δεν αντέχω το πετσί μου που σκληραίνει,
και στενεύει την ψυχή μου.
Σαν δανεικά παπούτσια που δεν ταιριάζουν.
Πώς να σου πω τι είμαι.
Ανήκω στο Παντού.
Στο Όλο.
Στο ολόκληρο.
Και ότι βρίσκω είναι μισό..
Ίσως μισή να είμαι εγώ,
για λίγο ακόμα.
Στέρεψαν οι απαντήσεις μου.
Όλα λάθος τα ξέρω.
Και ψάχνω να βρω τα σωστά.
Αν υπάρχουν.
Και πώς να τα ξεχωρίσω από τα λάθος
αφού έτσι και αλλιώς...
τα ορίζει η στιγμή,
και οι άνθρωποι,
με ότι απέκτησαν μέσα τους,
στο Μετά..
Τι να σου πω για εμένα.
Αγάπησα και αγαπήθηκα.
Προδόθηκα και πρόδωσα.
Χτύπησα και έμεινα αιμόφυρτη στον δρόμο.
Πάλεψα και νικήθηκα.
Νίκησα και τιμώρησα.
Εκπόρνευσα και έγινα πόρνη.
Δόλια και μεγαλειώδης.
Άνθρωπος και Θεός,
Διάβολος και Άγγελος
χωράνε στο κορμί μου,
μα δεν χωράνε στην Ψυχή μου
Με διεκδικούν,
μα δεν με έχουν
Κανείς δεν μπορεί να με έχει…
Είμαι Δυο…
Ώσπου να γίνω Ένα,
ώσπου να φτάσω στην Πηγή ,
Δυο θα μαι.
Και αν ποτέ το καταφέρω…
εύχομαι να είμαι Ολόκληρη ξανά
και όχι ξανά μισή..
Γεννήθηκα ελεύθερη
Ελεύθερη είναι το όνομα μου.."
Καλυψώ
Παράδεισος και κόλαση δεν είναι δυο διαφορετικοί τόποι. Δεν είναι μαγικά τοπία ούτε καζάνια που βράζουν. Είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις, που προκύπτουν από την ίδια άκτιστη πηγή και βιώνονται ως δυο διαφορετικές εμπειρίες. Ή μάλλον είναι η ίδια εμπειρία, βιούμενη διαφορετικά από τον άνθρωπο, ανάλογα με τις εσωτερικές προϋποθέσεις του. Δεν είναι ανταμοιβή και τιμωρία αλλά ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε καθένας μας τη Ύπαρξη, ανάλογα με την κατάσταση της καρδιάς μας.
Άψογο κείμενο Φώτη!
Δεν έχω να προσθέσω κατι, συμφωνω με τους προλαλησαντες και ιδαιαιτερα με το σχόλιο του Δέλτα,
κάνοντας μόνο μια μικρη αλλά ουσιαστικη κατ΄εμέ διορθωση:
......" Δεν είναι ανταμοιβή και τιμωρία αλλά ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε καθένας μας τη Ύπαρξη, ανάλογα με την κατάσταση της καρδιάς μας."
όχι της καρδιάς αλλά της ψυχικής ισορροπίας ή μη του ατόμου που βιωνει ό,τι ειναι αυτο που βιωνει.
καλημερα Φωτη!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
Συνειδητά την ΑΓΑΠΗ.
Την *Μητέρα*
της ταπεινοφροσύνης
της ελεημοσύνης, της εγκράτειας,
της Νηστείας , της πραότητας,
του ζήλου,
και Πασών των Αρετών
που μπορεί να *γεννήσει*
αυτή η Μητέρα.
υγ. ευχαριστώ για το μήνυμα.
Συνειδητά την ΑΓΑΠΗ ;
Αγάπη ή συνειδητότητα ;
Αγάπη ή επίγνωση ;
Είναι θέμα επιλογής όταν φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε να επιλέγουμε συνειδητά. Δεν συμβαίνει συνήθως παρά μόνο μετά από πολύ δουλειά με τον εαυτό μας και τις εμπειρίες μας με το πέρασμα των χρόνων.
Σίγουρα ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι μέσα μας αποτέλεσμα των επιλογών μας.
Φώτη, ωραίο κείμενο με έβαλε σε σκέψεις.. να σαι καλά!
Φίλε Leviathan,
καλωσόρισες και σ' ευχαριστώ!
Μπήκα και στα δικά σου ιστολόγια και τα βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα.
Την καλησπέρα μου και θα τα λέμε.
Στέλλα μου, καλησπέρα και σ' ευχαριστώ για το ποίημα.
Πολύ εύστοχο!
Κρατώ τη φράση που συμπυκνώνει το νόημα:
"Κανείς δεν μπορεί να με έχει…
Είμαι Δυο…
Ώσπου να γίνω Ένα,
ώσπου να φτάσω στην Πηγή ,
Δυο θα μαι."
Πολλά φιλιά!
Δημήτρη,
επιτέλους τέλειωσα την εργασία που έγραφα για το μεταπτυχιακό και βρήκα χρόνο να ξαναμπώ στα μπλογκ και να σας απαντήσω!
Κι εγώ κάπως έτσι νιώθω κάποιες φορές, πως τα γεγονότα που μου συμβαίνουν αλλάζουν ανάλογα με την εσωτερική μου διάθεση.
Πραγματικά χτίζουμε μόνοι μας τον παράδεισο και την κόλαση...
Ο Καζαντζάκης έλεγε:
"Δικός σου ο πίνακας, δικά σου και τα χρώματα. Πιάσε, ζωγράφισε την Παράδεισο και μπες μέσα!"...
Καλό απόγευμα, αδερφέ!
Φιλαρέτη μου,
δεν είναι άστοχη η "διόρθωσή" σου, αν και νομίζω πως στην ουσία το ίδιο πράγμα λέτε με τον Δημήτρη.
Όντως, η ψυχολογική μας διάθεση, η κατάσταση της καρδιάς μας, το επίπεδο της επίγνωσής μας ή όπως αλλιώς το ονομάσουμε, συνδημιουργεί την πραγματικότητά μας...
Να είσαι καλά, φίλη μου!
Πολλά φιλιά!
Δέσποινα, καλησπέρα και σε σένα.
Κρατώ την όμορφη φράση σου:
"Αγάπη, η μητέρα πασών των αρετών"...
Καλό απόγευμα, φίλη μου!
"Μαργκούλα" μου,
καλησπέρα!
Θα συμφωνήσω και με σένα. Βλέπε και παραπάνω το σχόλιό μου για τον Καζαντζάκη.
Πολλά φιλιά!
(Σου άρεσε η ιστορία για το τρενάκι που ήθελε να πετάξει από το μπλογκ της "γοργόνας";...)
Δημοσίευση σχολίου