Δεν παίζω πέτρα σε δεντρό...

Δεν ξέρω πόσοι από σας αγαπούν την κρητική μουσική και σε πόσους αρέσει ο Ψαραντώνης (Αντώνης Ξυλούρης) με τη χαρακτηριστική βραχνή και απόκοσμη φωνή του, όμως κάτι μου λέει πως αυτό το τραγούδι θα το εκτιμήσετε, γιατί μιλάει για το σεβασμό και την αγάπη προς τη φύση κι όλα τα ζωντανά πλάσματα...

Δεν παίζω πέτρα σε δεντρό, να μη του σπάσω κλώνο,

πως δε μιλεί, πονεί κι αυτό παίρνει βουβό τον πόνο.

Και τα δεντρά δακρύζουνε, όσο κι αν δε μιλούνε,

γιατί σταλάζουνε νερό όταν οι κλώνοι σπούνε.

Προτού χαλάσεις τη φωλιά, να λυπηθείς τσι κόπους

π' αναμαζώνει το πουλί κλαδιά 'πο χίλιους τόπους...