Χρειάστηκε να περάσουν κάμποσες γενιές
μέσα στη δυσοσμία και στη λάσπη
όπου το βύθισμα κι η παρακμή γίνονταν επιστήμη
- σαν μέσα σε κινούμενη άμμο μαζί βουλιάζαμε –
ώσπου επιτέλους έμαθα να σκύβω
μηχανικά κι υποσυνείδητα τον κουρασμένο μου τράχηλο
και με τη δέουσα δουλοπρέπεια να ψιθυρίζω:
“Μάλιστα, αφέντη!”
Ως πότε, βρε άθλιοι, θα εξαργυρώνατε την ανοχή μου;…
Μην απορείτε τώρα που με βλέπετε
να εγείρομαι ετοιμοπόλεμος με μάτια φλογισμένα,
διεκδικώντας όσα μου στέρησε η δειλία μου.
Όχι, δε σας μιλώ για εκδίκηση και μίσος…
Την τάξη μόνο να αποκαταστήσω ήρθα…
.jpg)
10 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=HKfOdkquCLw
την καλημερα μου
και ενα χαμογελο..:)
Έξοχος αδελφέ.
Ελπίζω να σου αρέσει και το παρακάτω... http://www.youtube.com/watch?v=I4dSi8Nnvf8
το μονοπάτι αυτό το πιο δύσκολο
να σηκωθεί επιτέλους το κεφάλι δίχως η καρδιά να γεμίζει μίσος και εκδίκηση
την καλημέρα και τα σέβη μου!
"Ο κόσμος είναι ένας επικίνδυνος τόπος, όχι εξαιτίας αυτών που πράττουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που το βλέπουν και δεν κάνουν τίποτε" έλεγε ο Albert Einstein…
Καλησπέρα, Στέλλα μου!
Άργησα, αλλά τελικά απάντησα!
Σ' ευχαριστώ για το χαμόγελο και για το καταπληκτικό ποίημα της Γώγου!
Αδέσμευτη ψυχή και αδικοχαμένη επαναστάτρια!
Καληνύχτα, φίλη μου!
Φίλε Ιπτάμενε,
το παραμύθι από την Αρμενία ήταν εξαιρετικό και μου άρεσε πολύ το χρώμα που έδινε στην αφήγησή της η Ανθή!
Πολύ σημαντικά διδάγματα!
Πρέπει να ποτίσουμε με δάκρυ και αίμα τη διαμαρτυρία για να μεγαλώσει και να φέρει πίσω τη δικαιοσύνη...
Καλή σου νύχτα, αδελφέ!
Ελένη μου,
έπιασες το βαθύτερο νόημα!
Αυτό ακριβώς θέλω να περάσω:
αντίσταση, αντίδραση, εξέγερση απέναντι σε κάθε αδικία και καταπίεση, αλλά χωρίς μίσος και εκδικητικότητα.
Με πάθος, με συνέπεια, με θάρρος και πίστη στην απονομή της δικαιοσύνης.
Δε μιλάω απαραίτητα για αυτοδικία ούτε για εξοντωτική τιμωρία των ενόχων.
Δεν θα είχε νόημα να ανανεώνουμε συνεχώς έναν φαύλο κύκλο βίας και μίσους, ούτε να γινόμαστε χειρότεροι από αυτούς που εξευτελίζουν τη ζωή μας.
Δε μπορώ να το περιγράψω και να το προσδιορίσω επακριβώς, όμως αυτό που θέλω είναι να ανακτήσουμε τα αυτονόητα κεκτημένα δικαιώματα, που μέρα με τη μέρα μας κλέβουνε μαζί με τη χαμένη μας αξιοπρέπεια, να τιμωρηθούνε όσοι αποδεδειγμένα εγκλημάτισαν κατά της πατρίδας και των συμπολιτών μας, να ανασάνουν οι καταπιεσμένοι και αναξιοπαθούντες όλου του κόσμου, να αποκατασταθεί η τάξη (όχι με τη φασιστική χροιά της "τάξης και της ασφάλειας", αλλά με την έννοια της αρχαιοελληνικής Δίκης και Νεμέσεως) και να μπουν θεμέλια που θα ευνοούν την ανάπτυξη και θα εξασφαλίζουν ποιότητα ζωής για όλους μας...
Ονειροπόλος και αιθεροβάμων;...Μπορεί...
Ίσως πάλι και να μη γίνεται αλλιώς...
Όταν το δυνατό δε φέρνει αποτελέσματα, είναι ώρα να αρχίσουμε να κυνηγάμε το αδύνατο...
Καληνύχτα και φιλιά!
Γιάννη μου,
έρχομαι να συμφωνήσω με το σοφό Αλβέρτο!
Η ανοχή συχνά είναι χειρότερη κι από το ίδιο το έγκλημα.
Νομίζω και ο Μαντέλα (ή μήπως ο Γκάντι;) είχε πει:
"Θα έρθει κάποια στιγμή που η ανθρωπότητα θα χρειαστεί να λογοδοτήσει όχι για τις φριχτές πράξεις των κακών ανθρώπων, αλλά για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών ανθρώπων"...
Καληνύχτα, φίλε μου!
Πάντα με μαγευεις και συνέχισε το έχω ανάγκη .. Χάθηκα από εδώ συγνώμη μα περνάω δύσκολα και σωματικά και ψυχικά τελευταία ποναω πολύ .. Μου λείπεις φιλαράκο μου , μου λειπεις.. Εύχομαι από καρδιάς να είσαι καλά ΕΣΥ και η γοργόνα σου!!
Φιλιά και αγκαλιά μεγάλη και στους δυο σας!!
Μαράκι
Γεια σου, Μαρία μου!
Μη ζητάς συγγνώμη, κορίτσι μου, ξέρω πως η κατάσταση της υγείας σου είναι δύσκολη και δε μπορείς να παρακολουθείς και να σχολιάζεις συνεχώς.
Εμένα μου φτάνει που με θεωρείς φίλο σου και εύχομαι πάντα να σου δίνει δύναμη και πίστη ο Θεός για να συνεχίζεις τον αγώνα σου!
Έχεις πολλούς χαιρετισμούς και φιλιά από τη..."γοργόνα", που έχει και το όνομά σου!...
Καλή και ήσυχη νύχτα, φίλη μου
Δημοσίευση σχολίου