Αν μου επέτρεπες να ψηλαφίσω
με δάχτυλα τρεμάμενα
μία προς μία όλες
τις ανοιχτές πληγές σου
αν με περίμενες τα βράδια
στο βαθύ κατώφλι των ματιών σου
κι έσπερνες πάνω στο οργωμένο μου κορμί
τον άγιο σπόρο του φιλιού σου
αν άφηνες έστω μια λέξη
απ' τα θλιμμένα μου τραγούδια
διστακτικά να πλαγιάσει
πάνω στο κοριτσίστικο στήθος σου
και το πρωί, ξυπνώντας, δεχόσουν να πατήσεις
με τα πόδια γυμνά
πάνω στα σκορπισμένα ροδοπέταλα
των ματαιωμένων μου ονείρων
θα σου κρατούσα το χέρι σφιχτά
και θ' άναβα μια μεγάλη φωτιά
με ό,τι απέμεινε από τις τελευταίες άρρωστες ζωές μου
έτσι, να βλέπεις - μη μου σκοντάψεις - να φωτίζεις
τη γενναία σου κάθοδο
μες στις απόκρημνες χαράδρες, στους κρατήρες,
στα βαραθρώδη σπήλαια
της γερασμένης μου ψυχής...
μία προς μία όλες
τις ανοιχτές πληγές σου
αν με περίμενες τα βράδια
στο βαθύ κατώφλι των ματιών σου
κι έσπερνες πάνω στο οργωμένο μου κορμί
τον άγιο σπόρο του φιλιού σου
αν άφηνες έστω μια λέξη
απ' τα θλιμμένα μου τραγούδια
διστακτικά να πλαγιάσει
πάνω στο κοριτσίστικο στήθος σου
και το πρωί, ξυπνώντας, δεχόσουν να πατήσεις
με τα πόδια γυμνά
πάνω στα σκορπισμένα ροδοπέταλα
των ματαιωμένων μου ονείρων
θα σου κρατούσα το χέρι σφιχτά
και θ' άναβα μια μεγάλη φωτιά
με ό,τι απέμεινε από τις τελευταίες άρρωστες ζωές μου
έτσι, να βλέπεις - μη μου σκοντάψεις - να φωτίζεις
τη γενναία σου κάθοδο
μες στις απόκρημνες χαράδρες, στους κρατήρες,
στα βαραθρώδη σπήλαια
της γερασμένης μου ψυχής...
8 σχόλια:
Αυτές είναι ομορφιές!!
καλησπέρα φίλε Φώτη :)
Γεια σου, φίλε Τάσο!
Τελικά, έμεινα με τις υποθέσεις...Αν...
Δεν πειράζει, τουλάχιστον το αντιμετώπισα δημιουργικά!
Καλό βράδυ!
Να τα μας !
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι !
Τι θα γίνει με σας ρε παιδιά και τα πασπατέματά σας ;
Ποιητική αδεία σου λέει ...
Διακρίνω μια αδυναμία στο κοριτσίστικο στήθος και στους δύο ή μου φαίνεται ;
Κι εσύ ρε Φώτη μου, βρες επιτέλους μια γυναίκα ;-)
Καλημέρα, Δημήτρη μου!
Χα χα, "ποιητική αδεία", έτσι;...
Ρε φίλε, τι να γίνει, ενώ είμαστε όντα τρισυπόστατα συνήθως θυμόμαστε μόνο τον νου και την ψυχή...;-)
Την βρήκα, αδερφέ, μην ανησυχείς!
Το ποίημα δεν είναι τωρινό, είναι του 2005. Απλώς, ήθελα να εκφράσω τη διάσταση που υπάρχει συχνά ανάμεσα στις προσδοκίες μας και την πραγματικότητα εκεί έξω.
Αυτά περάσανε. Τώρα όλα μια χαρά!
Καλη σου μέρα!
Πάει το "υποθετικό" λοιπόν !
Πολύ χαίρομαι
(Και τώρα τι θα τις κάνω κάτι ξαδέλφες που της έψηνα για ένα φίλο ποιητή από την Πάτρα Φώτη ;)
Ωχ, αυτό είναι ένα πρόβλημα!...
Φίλε, λυπάμαι αλλά έχω βρει (ή με έχει βρει) μια κοπέλα ξεχωριστή, που μιλάει απευθείας στην ψυχή μου, οπότε φοβάμαι πως θα απογοητεύσω "το κοινό μου" στην Ξάνθη!
(Αρχίζω να την "ψωνίζω", έτσι;...)
Εύχομαι οι ξαδελφούλες σου να βρουν τους συντρόφους που αξίζουν και ας μη γράφουν ποιήματα!
Αν γινόταν κάτι, εκτός από φίλο και αδελφό θα σε έλεγα και "ξάδελφο"!
Κι έλεγα ρε Φώτη,
στην εκπομπή του σαββάτου "έρωτος φύσις", τί θα έχω να στολίσω μς λόγο τα τραγούδια.
Νά ένα στολίδι!
Με την άδειά σου, να το δανειστώ;
Σ' ευχαριστώ φίλε!
Γεια σου, Βαγγέλη μου!
Και βέβαια να το δανειστείς, φίλε!
Δυστυχώς, πάλι δε θα μπορέσω να σε ακούσω! Έχουμε στη δουλειά την ετήσια απογραφή (δουλεύω σε πολυκατάστημα) και θα μείνουμε μέχρι αργά.
Δεν πειράζει. Θα είμαι εκεί νοητά!...
Καληνύχτα και σ' ευχαριστώ και πάλι!
Δημοσίευση σχολίου