Καλα Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο!

Αγαπημένοι μου φίλοι, σας εύχομαι το Φως από τη Γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού να φέρει στις καρδιές και τη ζωή σας ειρήνη, χαρά, υγεία και αγάπη!

Απολαύστε τα Κάλαντα του Δωδεκαημέρου από όλες τις γωνιές του ελληνισμού!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ!!!


http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=__XF2IS7WYc

 

Τα 3α γενέθλια του μπλογκ!

Αγαπημένοι μου φίλοι, σε 2 μέρες (26 Νοεμβρίου) τα "Εσωτερικά Μονοπάτια" κλείνουν τον 3ο χρόνο παρουσίας τους στη μπλογκόσφαιρα, αλλά επειδή η Δευτέρα θα είναι αρκετά πιεσμένη χρονικά, το γιορτάζουμε 2 μέρες νωρίτερα!
Ασφαλώς, θα αναρωτιέστε - άλλοι λίγο, άλλοι πολύ - γιατί έλειψα από κοντά σας για 5 μήνες...
Στην ουσία δε χάθηκα από το διαδίκτυο, απλώς μεταλλάχθηκε η μορφή επικοινωνίας, αφού ήταν αρκετά έντονη (σχεδόν σε καθημερινή βάση) η παρουσία μου στο facebook...
Με κέρδισε το πλεονέκτημα της γρήγορης και αμεσότερης επαφής σε συνδυασμό με τη δυνατότητα να μοιράζομαι μεγάλο όγκο σκέψεων, εικόνων, τραγουδιών και πληροφοριών με πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα...

Επειδή όμως η γοητεία ενός κειμένου στο μπλογκ πλαισιωμένου από όμορφες εικόνες δεν παύει να με συγκινεί, επιστρέφω παραμονές των γενεθλίων του μπλογκ για να σας ευχαριστήσω ακόμα μία φορά που με συντροφεύετε όλον αυτόν τον καιρό στα εσωτερικά μου ταξίδια...

Δε βρίσκω καταλληλότερο τρόπο να εκφράσω τα συναισθήματά μου από μερικές σταγόνες σοφίας ενός πολύ ξεχωριστού ανθρώπου που βρέθηκε για 2 δεκαετίες στην κορυφή του (τότε γνωστού) κόσμου κι όμως παρέμεινε απλός, ταπεινός, ενάρετος και πάντα συνεπής προς τις αρχές και τη συνείδησή του...

Σας χαιρετώ με τη φωνή του σπουδαίου Ρωμαίου αυτοκράτορα και στωικού φιλοσόφου Μάρκου Αυρηλίου:

Περιορίσου στο παρόν.          

 

Αν δεν αρμόζει,να μην το κάνεις. Αν δεν είναι αλήθεια,να μην το λες. Αυτό να σου γίνει φυσική ροπή.

 

Όποιος είδε τα τωρινά, τα είδε όλα, κι αυτά που έγιναν από ανέκαθεν κι
όσα θα γίνουν στο άπειρο μέλλον. Γιατί όλα είναι ίδια κι όμοια.                                                                                                                              

 

Να είσαι σαν ένα μικρό χαρούμενο παιδί, που ζει ένδοξα στο πανταχού Τώρα,
δίχως την παραμικρή ανησυχία ή έγνοια, έστω και για την επόμενη χρονική στιγμή.                                                                                                                              

 

Κάθε απώλεια δεν είναι παρά μια αλλαγή και η αλλαγή είναι η απόλαυση της φύσης.                                                                                                                              

 

Μην αφήνεις ποτέ το μέλλον να σε ενοχλήσει. Θα το αντιμετωπίσεις, αν πρέπει, με τα ίδια όπλα της λογικής που σε εξοπλίζουν σήμερα εναντίον του παρόντος.                                                                                                                              

 

Όταν σ' ενοχλεί η αδιαντροπιά κάποιου, ρώτησε αμέσως τον εαυτό σου :

"Είναι δυνατό να μην υπάρχουν στο κόσμο αδιάντροποι ; " Δε μπορεί. Μη ζητάς λοιπόν τα αδύνατα.                                                                                                                              

 

Η αξία ενός ανθρώπου δεν ξεπερνά την αξία των φιλοδοξιών του.                                                                                                                              

 

Δεν αδικεί μόνο εκείνος που κάνει το κακό, αλλά και εκείνος που δεν κάνει το καλό.                                                                                                                              

 

Όλα είναι εφήμερα, και η φήμη και ο φημισμένος.                                                                                                                              

Πόσο φευγαλέοι και ασήμαντοι είναι οι άνθρωποι -χθες ένα μωρό, αύριο μια μούμια ή στάχτες. Γι' αυτό, στον ελάχιστο χρόνο σου, ζήσε λογικά και αποχαιρέτησε τη ζωή σου χαμογελαστός, όπως η ώριμη ελιά πέφτει στο χώμα, εγκώμιο στην εποχή που έζησε και στο δέντρο που την ωρίμασε.                                                                                                                              

Η πηγή του καλού μπορεί να αναβλύζει πάντα, αν πάντα σκάβεις.                                                                                                                              

                                                                                                                    

(Αυτή η ανάρτηση είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στον "συγκυβερνήτη" και αδερφικό μου φίλο Δημήτρη, που συνεχίζει να με διδάσκει με τη στάση ζωής του και που με "σύστησε" με το ακριβό του δώρο στη φωτεινή προσωπικότητα του Μάρκου Αυρηλίου...
Δημήτρη, σ' ευχαριστώ για όλα...Ο Θεός να σε έχει καλά...)

 

Άγιο Καθήκον...

Φρόντισε να ‘ναι πάντα η ζωή σου συνυφασμένη με την Αλήθεια

κι όταν μπροστά στο δρόμο σου προβάλλει το Άγιο Καθήκον

και απαιτήσει το αίμα σου,

να μη σκεφτείς, μη φοβηθείς, να μη διστάσεις,

μονάχα στήσε ένα χορό

κι αποχαιρέτησε όσα αγάπησες με δακρυσμένο γέλιο

κι έπειτα ρίξου στη φωτιά

κραδαίνοντας σαν ξίφος τον σταυρό σου…

 

Άγγελος Αγάπης...

Κλείνω τα μάτια

και με τα χρώματα που ανθίζουν στην ψυχή σου

στήνω της μνήμης γέφυρα, να με γυρίσει ο καιρός πίσω δυο χρόνους

εκεί στο κεντρικότερο σημείο της πόλης που αγαπήσαμε,

εκεί μες στην κατάμεστη πλατεία που πρωτοσμίξανε τα διψασμένα χείλη μας

και με προσκάλεσε το βλέμμα σου

να κατοικήσω μες στης καρδούλας σου τα δώματα...

Ποιος είμαι αλήθεια; Τι έκανα, τι πέτυχα μεγάλο,

ν' αξίζω και να μου χρωστά τέτοια η ζωή χαρά,

πόσο καλός και δίκαιος υπήρξα,

πόσους βοήθησα ή έσωσα ανθρώπους

για να μου στείλει ο Θεός, τιμή και ευλογία,

έναν απ' τους αγγέλους Του,

σύντροφος και συνοδοιπόρος να μου σταθεί;...

Τώρα που πιάνω ολόγυρα σήματα στους αιθέρες

και μυστικά καλέσματα τα σπλάχνα μου δονούνε,

τώρα που ξεφυτρώνουνε δειλά και πλαταγίζουν

φτερά πάνω στους ώμους μου μ' ανυπομονησία,

πλάσμα γλυκό και τρίσχαρο, μορφή μου λατρεμένη,

αγαπημένη ύπαρξη Εσύ, κοντά μου μείνε,

να με γεμίζεις δύναμη όταν λιγοψυχάω,

απ' το μοσχάτο στόμα σου νέκταρ ζωής να πίνω,

μες στης αγάπης σου το Φως να λούζεται η ψυχή μου,

να ξαποσταίνω απ' τον καπνό και τη βουή της μάχης,

να δένεις τις λαβωματιές, να κλείνεις τις πληγές μου,

να μου θυμίζεις σαν ξεχνώ την Ανθρωπιά, το Δίκιο,

να μ' οδηγείς ερωτικά στην πιο βαθιά μου ουσία

και να με σπρώχνεις με στοργή ξανά προς την ευθύνη...

Από τον Μυστικό Δείπνο ως την Ανάσταση...

Όντεν εθεμελιώνανε οι γιάγγελοι την Πόλη...

Αγαπημένοι μου φίλοι, μετά από απουσία 2,5 μηνών (ή 10 εβδομάδων) επιστρέφω στη μπλογκόσφαιρα και σας συναντώ ξανά γεμάτος χαρά και νοσταλγία...Μου λείψατε...
Δεν έπαθα κάτι, απλώς ένιωσα την ανάγκη να αποτραβηχτώ λίγο (αν και δημοσίευα αρκετά συχνά θέματα και τραγούδια στο facebook)...
Δυστυχώς, η επιστροφή μου αυτή συμπίπτει με μια μεγάλη απώλεια για τον πολιτισμό, την παράδοση και το δημοτικό μας τραγούδι...
Πριν από λίγο ξεκίνησε το τελευταίο μεγάλο της ταξίδι η θρυλική φωνή της δημοτικής μας παράδοσης, η Δόμνα Σαμίου, σε ηλικία 84 ετών...
Αφιερωμένη λοιπόν αυτή η ανάρτηση στη σημαντική αυτή γυναίκα, που έκανε με το πέρασμά της ομορφότερη και πλουσιότερη την πολιτιστική μας κληρονομιά...

Ριζίτικο τραγούδι από την Κρήτη. Το κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στον Καμπανό Χανίων από ομάδα ανδρών, το 1977. Το τραγούδι αφηγείται ποιητικά το χτίσιμο της Κωνσταντινούπολης.

Όντεν εθεμελιώνανε οι γιάγγελοι την Πόλη
'που τ' Άγιον Όρος το νερό κι από τη Χιο το χώμα
κι από την Αντριανούπολη παίρνουν τα κεραμίδια
κι απίς την αποχτίσασι οι γιάγγελοι την Πόλη
στέκουν και σοντηρούν τηνε κι αποθαμάζουνέ τη:
"Και πώς θα τηνε βγάλουμε και πώς θα τηνε λέμε;
Πόλη, Κωνσταντινούπολη, του Κωνσταντίνου πόλη"...

Η Παρθένος σήμερον...

Εύχομαι σε όλους Καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα! Να είστε όλοι καλά και να κρατάτε την ψυχή σας αγνή, φωτεινή και ζεστή, σαν φάτνη που πρόκειται να αγκαλιάσει το Φως και την ελπίδα του κόσμου...

Απολαύστε την αγγελική φωνή του Ψαρονίκου να ψέλνει το κοντάκιο των Χριστουγέννων του Ρωμανού του Μελωδού...

Γενέθλια! Χρόνια Πολλά και Καλό Μήνα!

Πριν 4 μέρες τα "Εσωτερικά Μονοπάτια" έκλεισαν 2 χρόνια παρουσίας στη μπλογκόσφαιρα...Επειδή τη συγκεκριμένη ημερομηνία δεν είχα πρόσβαση σε υπολογιστή (διότι τυγχάνω και...γαιοκτήμων, αγρότης και ελαιοκαλλιεργητής!...), αφιερώνω ετεροχρονισμένα στα δεύτερα γενέθλιά μας την αποψινή ανάρτηση, που είναι και η 100η!...

Σας ευχαριστώ όλους για την υπέροχη συντροφιά σας, τη συμπαράσταση και τη φιλία σας!...
Χωρίς εσάς, τους φίλους που γνώρισα από κοντά αλλά και όσους δεν έχω ακόμα συναντήσει, δεν θα είχε νόημα αυτό το ταξίδι...(Ποιος "καπετάνιος" ξεκινάει για μακρινές και άγνωστες θάλασσες χωρίς πλήρωμα;...)


Δεν θα φλυαρήσω...Σας αφιερώνω με όλη μου την καρδιά ένα υπέροχο ορχηστρικό κομμάτι του Στέλιου Πετράκη από το δίσκο "Ωρίων"...Είναι τα "Βόρεια Μονοπάτια", ένα μουσικό ποίημα φτιαγμένο με στάλες ψυχής και πραγματική αγάπη προς τη ζωή και το συνάνθρωπο...Εύχομαι να σας γεμίσει με Φως και Αρμονία...



Μπήκαμε στον 3ο χρόνο! Καλό Μήνα και Καλά Ταξίδια! Σας αγαπώ όλους!

Καπετάν-Φώτης

Ματωμένο γέλιο

Φύλακα, φρόντισε το γράμμα μου αυτό
να φτάσει σίγουρα στα χέρια των αφεντικών σου…
Μέσα στο φάκελο δεν έβαλα άλλο τίποτα
παρά εκείνο που πάνω απ’ όλα τους τρομάζει:


το ματωμένο γέλιο μου
που θ’ αντηχεί σαν τιμωρία
και θα σκορπίζει από τα βλέφαρα τον ύπνο τους.

Τούτη την ώρα που γιορτάζω ξεψυχώντας,
είναι το γέλιο μου μποτίλια με βενζίνη
και το πετώ μαζί με το στουπί των στίχων μου
εύφλεκτο μίγμα εκρηκτικό
πάνω στις πένθιμες τζαμαρίες της πλάνης σας…

Μοιάζετε ανείπωτα γελοίοι αν θεωρείτε
ότι μπορούν πέντ’ έξι κάγκελα
να φυλακίσουν την ψυχή μου,

ότι μπορούν τα ρόπαλα, οι χειροπέδες και οι σφαίρες σας
να βλάψουν κάτι περισσότερο
από το σάρκινο περίβλημα που φιλοξένησε προσωρινά
το αιώνιο κι αδάμαστο πνεύμα μου…

(Πήγαινε τώρα, ανθρωποφύλακα, άφησέ με,
άλλωστε πλέον εδώ μέσα δεν υπάρχει τίποτα
για να φυλάξεις…)

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.)

Η χώρα οδηγήθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο σε ένα ασφυκτικό καθεστώς νέας κατοχής. Πρώτη πράξη αυτού του καθεστώτος ήταν η κατάλυση κάθε έννοιας δικαίου για να επιβληθεί ένα άγριο πρόγραμμα καταλήστευσης του εργαζόμενου λαού. Ο λαός με κομμένη την ανάσα ακούει καθημερινά να ανακοινώνονται όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ανατρέπουν τον οικογενειακό και προσωπικό προγραμματισμό, ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και τον σπρώχνουν με βίαιο τρόπο στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Ο εργαζόμενος χάνει μέρα με τη μέρα όλες τις εγγυήσεις για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή, ενώ ο μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας καταστρέφονται, χωρίς καμιά άλλη προοπτική εκτός από τη διαρκή επιδείνωση της κατάστασής τους.

Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω μιας μοναδικής ως προς το εύρος, το βάθος και τις καταστροφικές προεκτάσεις παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, η οποία όταν μετατράπηκε σε κρίση χρέους έπληξε ως ασθενείς κρίκους του συστήματος την Ελλάδα και μια σειρά ακόμη χωρών της περιφέρειας της ΕΕ. Τα δεινά που υφίσταται ο λαός, η απώλεια της κυριαρχίας, η διάλυση και η καταστροφή, πηγάζουν από ένα διεθνή μηχανισμό εκμετάλλευσης με αιχμή του δόρατος ένα ολωσδιόλου παρασιτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, αγρότες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δεν καλούνται απλώς να πληρώσουν τον λογαριασμό ενός χρέους, που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε όσο περισσότερο το πληρώνεις, τόσο περισσότερο να αυξάνει, αλλά να αποδεχθούν την επίσημη υποθήκευση και εκποίηση της χώρας τους από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτό υπόσχεται η κυβέρνηση και το επίσημο πολιτικό σύστημα στον ελληνικό λαό. Επιχειρούν να κρύψουν ότι το κυρίως ζητούμενο με τα «πακέτα στήριξης» δεν είναι απλώς οι επιπλέον «θυσίες» που θα κληθούν να υποστούν τα λαϊκά στρώματα. Το επίδικο ζήτημα είναι η εθνική κυριαρχία της χώρας. Με την κηδεμονία του ΔΝΤ και της ΕΕ ο Έλληνας εργαζόμενος δεν κινδυνεύει να χάσει μόνο τη δουλειά του, τη σύνταξή του, τα δικαιώματά του αλλά και την ίδια την χώρα του.

Η ίδια η δυνατότητα επιβίωσης της χώρας αμφισβητείται πλέον ανοιχτά από τους ιθύνοντες της ευρωζώνης και τις αγορές. Η χώρα θα πρέπει τουλάχιστον οικονομικά να τεμαχιστεί σε περιοχές και περιφέρειες, να εκχωρήσει την εκμετάλλευση των νησιών και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο. Ολόκληρη η χώρα έχει μετατραπεί σε οικόπεδο που πουλιέται με το στρέμμα. Η Ελλάδα άρχισε ήδη να μεταβάλλεται σε κράτος υπό αίρεση, διαρθρωμένο σε ημιαυτόνομες περιφέρειες εύκολα ιδιωτικοποιήσιμες και προσαρτήσιμες σε γειτονικά κράτη, κρατίδια και προτεκτοράτα ανάλογα με τα συμφέροντα των μεγάλων της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο συγκροτείται για να οργανώσει τις αντιστάσεις και να ενισχύσει τον αγώνα του λαού ενάντια στο καθεστώς κατοχής. Καμπή για την ίδρυσή του υπήρξε η μεγαλειώδης αντίσταση του λαού με τις συγκεντρώσεις επί έναν και πλέον μήνα στις πλατείες σχεδόν όλων των πόλεων της Ελλάδας, με πρώτη την πλατεία Συντάγματος στο κέντρο της Αθήνας. Οι αυθόρμητες αυτές διαδηλώσεις διαρκείας ενός πολύ μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, μετέτρεψαν τον επίμονο αγώνα διαμαρτυρίας που διεξήγαγαν κατά κύριο λόγο οι εργαζόμενοι με κινητοποιήσεις και απεργίες όλο τον προηγούμενο χρόνο, σε αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας και του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος ως τέτοιου. Από τη στιγμή που ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού βγήκε στους δρόμους με πρωτοφανή συνέπεια και συνέχεια ενάντια όχι σε επιμέρους πολιτικές και μέτρα, αλλά στο επίσημο καθεστώς, όπως κι αν το καταλαβαίνει κανείς, τότε το ζήτημα που τέθηκε στην πράξη εξαρχής ήταν ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Πώς θα μπορέσει να κερδίσει ο λαός την αναμέτρηση που έχει ανοίξει με την εξουσία;

Το ΕΠΑΜ ήρθε να απαντήσει σ’ αυτό ακριβώς το ερώτημα. Ο αγώνας του είναι κατεξοχήν απελευθερωτικός. Είναι αγώνας εθνικός και ταυτόχρονα κοινωνικός, μιας και διεκδικεί την χώρα από τα δεσμά της τυραννίας και του δήμιου προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, του εργάτη, του αγρότη, του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία, του επαγγελματία και κυρίως της νέας γενιάς για να έχει μέλλον σ’ αυτόν τον τόπο.

Φιλοδοξία του ΕΠΑΜ είναι να συμβάλει καθοριστικά στην ενότητα του λαού πέρα και πάνω από κομματικές, ιδεολογικές και άλλες διαχωριστικές γραμμές. Ο λαός και η χώρα βρίσκονται σε υπέρτατο κίνδυνο. Μόνο με τη δημιουργία ενός μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου ολόκληρου του λαού για τη διάσωση της χώρας μπορούμε να ξεφύγουμε από τον καταθλιπτικό μονόδρομο της καταστροφής, της λεηλασίας και της υπερχρέωσης.
Ένας ενωμένος και αποφασισμένος λαός δεν έχει να φοβηθεί τίποτε και κανέναν, δεν μπορεί να τον σταματήσει καμιά απειλή, κανένα αντίποινο των αγορών ή των ισχυρών. Όποτε ο λαός αποφάσισε να ενωθεί και να διεκδικήσει τα δίκαιά του δεν υπήρξε καμιά αντιξοότητα, καμιά δύναμη που να στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο του.
Αυτή η λαϊκή ενότητα πρέπει και μπορεί να οικοδομηθεί γύρω από εκείνα τα κεντρικά αιτήματα που επιτρέπουν να ανατραπεί συνολικά το καθεστώς κατοχής, εκποίησης και δουλοπαροικίας και τα οποία θα λειτουργήσουν ως αφετηρία δημοκρατικής αναγέννησης της χώρας στη βάση των λαϊκών συμφερόντων.

Αυτά τα κεντρικά αιτήματα συνοψίζονται ως εξής:
1. Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο, που επιτρέπει σε ένα κυρίαρχο κράτος να αρνηθεί να πληρώσει όλα τα παράνομα, τοκογλυφικά και καταχρηστικά χρέη, που οδηγούν τον λαό και την χώρα στην χρεοκοπία. Αυτό σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές εδώ και τώρα, ώστε να σταματήσει ο φόρος αίματος τον οποίο καταβάλλουν η χώρα και ο λαός στους διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους. Αυτή είναι η μόνη λύση για να σωθεί η χώρα από την καταστροφή και να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους μικρομεσαίους. Είναι ο μόνος τρόπος για να γλυτώσει η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή που οργανώνουν ήδη η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Μη αναγνώριση του χρέους σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε κανενός είδους απαίτηση που θα επιτρέψει στους δανειστές της χώρας να τη δημεύσουν, να την κατασχέσουν, να τη λεηλατήσουν. Σημαίνει ότι σταματάμε να πληρώνουμε δάνεια που έχουμε πληρώσει διπλά και τρίδιπλα. Σημαίνει ότι διαγράφουμε μονομερώς όλες τις οφειλές που υπήρξαν προϊόν ρεμούλας και κερδοσκοπίας εις βάρος της χώρας και του λαού της. Σημαίνει ότι αρνούμαστε επιτέλους να ματώνουμε για δάνεια που έρχονται από τον 19ο αιώνα, αλλά οι αγορές και οι μεγάλοι «εταίροι» μας έχουν επιβάλει να τα πληρώνουμε έως σήμερα. Σημαίνει πολύ απλά ότι σταματάμε να πληρώνουμε τα κερατιάτικα στους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους. Ο ελληνικός λαός οφείλει να προχωρήσει σε μη αναγνώριση του χρέους όχι γιατί θέλει να βλάψει κανέναν ή να «φάει» τα λεφτά των δανειστών του. Οφείλει να το κάνει γιατί έτσι θα ανατρέψει την σχέση οφειλέτη-δανειστή υπέρ της χώρας του και θα αποφύγει οριστικά την επίσημη χρεοκοπία. Οφείλει να το κάνει γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σταθεί στα πόδια του, για να διεκδικήσει τη χώρα του από τις αγορές και τα αρπακτικά τους, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, για να λυτρωθεί επιτέλους από το διεφθαρμένο σύστημα που τον κυβερνά. Γι’ αυτό και αιτήματα που αφορούν δάνεια τα οποία συνήφθησαν καλή τη πίστει και συνέβαλαν αποδεδειγμένα στην ανάπτυξη της χώρας, ο λαός δεν θα αρνηθεί να συζητήσει την ικανοποίησή τους. Στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Ιδίως αν συνδέονται με χρήματα μικροκαταθετών και ασφαλιστικών ταμείων, που έτσι κι αλλιώς δεν υπερβαίνουν το 15% του σημερινού δημόσιου χρέους. Πάντα με βασική προϋπόθεση ότι καμιά τέτοια απαίτηση δεν θα υπονομεύσει την πορεία της χώρας, δεν θα υποθηκεύσει το μέλλον της και ούτε θα θέσει τη χώρα υπό καθεστώς ομηρίας. Αν χρειαστεί να χάσει κάποιος, αυτός σίγουρα δεν θα είναι ο λαός και η χώρα.

2. Πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να αποκαταστήσει την εσωτερική έννομη τάξη της και να διεκδικήσει την κυριαρχία της από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ, που έχει εκχωρηθεί με τόσο άθλιο και προδοτικό τρόπο από το σύνολο του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου με επικεφαλής την κυβέρνηση. Οφείλουμε με κάθε πράξη και δράση του λαϊκού κινήματος, να προειδοποιούμε του ντόπιους και ξένους επικυρίαρχους, του επενδυτές και του κερδοσκόπους των αγορών: ό,τι αρπάξατε και θα αρπάξετε στο εγγύς μέλλον, ο λαός με την πάλη του θα τα πάρει πίσω. Η επένδυση στη διάλυση και στην εκποίηση αυτής της χώρας θα σας στοιχίσει πολύ ακριβά.

3. Αναθεώρηση των σχέσεών μας με την ΕΕ με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Η καταστροφή δεν μας περιμένει αν φύγουμε από το ευρώ, αλλά όσο παραμένουμε υποτελείς στο ευρώ. Η χώρα θα πάψει να είναι έρμαιο κάθε είδους πίεσης, εκβιασμού και επιδρομής της διεθνούς κερδοσκοπίας, θα πάψει να είναι αναλώσιμο είδος των αγορών, μόνο αν ανακτήσει τον έλεγχο του νομίσματος και της οικονομίας της. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν είναι πανάκεια, αλλά αναγκαία αφετηρία για να αλλάξουμε πορεία. Για να πετύχουμε την αναγκαία αναδιανομή πλούτου υπέρ των ασθενέστερων, αλλά και την άμεση γενναία ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων, που είναι ο μόνος τρόπος για να επανεκκινήσει η οικονομία και να αρχίσει να βγαίνει από την ύφεση. Για να προχωρήσουμε στην εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδας, με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας, τον επαναπροσανατολισμό της πιστωτικής πολιτικής, το χτύπημα της χρηματιστικής αγυρτείας και τον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων. Μόνο έτσι μπορούμε να εγγυηθούμε τις λαϊκές αποταμιεύσεις που διασπαθίζονται από το υπάρχον σαράφικο και τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα. Για να αναδειχθεί το κράτος σε βασικό μοχλό της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας με πρώτη την εθνικοποίηση των παλιών ΔΕΚΟ, των υποδομών και των υπηρεσιών που ιδιωτικοποιήθηκαν. Ένα κράτος που πρέπει να πάψει να αποτελεί φέουδο μιας παρασιτικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας η οποία σήμερα κυβερνά τη χώρα. Μόνο έτσι μπορεί να απελευθερωθεί και η ιδιωτική πρωτοβουλία του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία από την καταδυνάστευση των τραστ, των καρτέλ, των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων της αγοράς. Για να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες επενδύσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η οποία δεν θα στηρίζεται σε ξένους και ντόπιους κερδοσκόπους επενδυτές, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μονοπώλια, αλλά στις ανάγκες και στο εισόδημα των εργαζομένων, στη δυναμική και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου.

4. Η πρώτη πράξη εξιλέωσης της ελληνικής κοινωνίας από τα ανομήματα των κυβερνώντων της είναι να καθίσει στο εδώλιο το σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας σε ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο. Όχι για να στήσει κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε για να γεμίσει τις φυλακές με ανάξιους και προδότες, αλλά για να κάνει κάτι καλύτερο, να δημεύσει άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων όσων φυσικών και νομικών προσώπων έχουν ανάμιξη στη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αλλά και στην έσχατη προδοσία που έχει διαπραχθεί εναντίον του λαού και της χώρας με την επιβολή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης. Όσο για τους ενόχους μπορούν να απασχοληθούν σε κοινωνικά ωφέλιμη εργασία, στην καθαριότητα και φύλαξη δημόσιων χώρων, στην συντήρηση υποδομών, κοκ. Γι’ αυτό και το πρώτιστο μέλημα του κινήματος δεν είναι να τα μαζέψουν και να φύγουν, αλλά να τους προλάβει πριν δραπετεύσουν για να τους δείξει πώς ο λαός τιμωρεί την έσχατη προδοσία στην πράξη και πόσο χρήσιμοι μπορούν να γίνουν για το κοινωνικό σύνολο. Ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους.

5. Η διάσωση της χώρας δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με οικουμενικές και υπερκομματικές κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη, βαθύτερη και όχι λιγότερη δημοκρατία. Απαιτεί τον λαό διαρκώς στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων. Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας. Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι αυτό μπορεί να συντελεστεί μέσα από μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαού με μοναδικό αντικείμενο τη σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Μόνο έτσι θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφεντικό στον τόπο του, να οικοδομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια λαϊκή αντιπροσώπευση με αιρετότητα από τα ανώτερα ως τα κατώτερα όργανα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο από τα κάτω, υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους, ανακλητότητα με κάθε αθέτηση εντολής, περιορισμένη θητεία, θέσπιση της εκ περιτροπής εναλλαγής σε αξιώματα-λειτουργίες. Μόνο έτσι θα μπορέσει να απαλλαγεί από τα δεσμά της υποτέλειας, έτσι ώστε η χώρα και ο λαός να ανοιχτούν επιτέλους στη διεθνή ζωή, να αξιοποιήσουν δυνατότητες και ευκαιρίες μέσα από την αναζήτηση νέων διεθνών ερεισμάτων, επαφών και σχέσεων με όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, δίχως καταναγκασμούς, επιβολές και μονοπωλιακές εξαρτήσεις.

Η μάχη την οποία καλείται να δώσει σήμερα ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος, ο επαγγελματίας, ο νέος δεν είναι απλώς και μόνο για τη δική του προσωπική επιβίωση. Κανείς δεν μπορεί να γλυτώσει από μόνος του, κοιτώντας μόνο τη δουλειά του, όσο την έχει. Σήμερα κανένας δεν μπορεί να σωθεί δίχως να παλέψει για τη σωτηρία συνολικά της χώρας. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Δεν υπάρχουν πια άλλα περιθώρια για το «άσε πρώτα να δούμε τι θα γίνει και ύστερα βλέπουμε.» Ή οι εργαζόμενοι και ολόκληρος ο λαός θα πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και θα αναλάβουν δράση για τη διάσωση της χώρας, ή καταδικάζουμε τους εαυτούς μας και κυρίως τις γενιές που έρχονται στην πιο σκοτεινή ίσως περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας.

Στη μάχη αυτή ο ελληνικός λαός δεν βρίσκεται μόνος του. Δίπλα του βρίσκονται και οι άλλοι λαοί των χωρών της νότιας ευρωζώνης, της ΕΕ και διεθνώς που πλήττονται από αντίστοιχες ληστρικές πολιτικές. Το καθήκον να ξεμπερδέψει με το καθεστώς της δουλοπαροικίας του χρέους πρώτα απ’ όλα στην χώρα του, ο ελληνικός λαός δεν το οφείλει μόνο στον εαυτό του, αλλά και σε όλους τους λαούς που βρίσκονται υπό τα δεσμά της ίδιας διεθνούς ληστοσυμμορίας. Κάθε δικό του απελευθερωτικό βήμα στην Ελλάδα, κάθε καίριο πλήγμα στο καθεστώς κατοχής, θα δώσει πνοή, δύναμη και αποφασιστικότητα σ’ όλους τους μαχόμενους λαούς. Η δική του εθνική και κοινωνική απελευθέρωση θα σηματοδοτήσει μια τέτοια γενικευμένη άνοιξη των λαών στην Ευρώπη, που κανενός είδους αντίδραση δεν θα μπορέσει να αναχαιτίσει.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δεσμεύεται να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις σε κάθε αυθεντικό λαϊκό κίνημα ενάντια στο σημερινό καθεστώς απ’ όπου κι αν προέρχεται, όποιος κι αν ηγείται σ’ αυτό. Δεσμεύεται να συνδράμει ενεργά και αποφασιστικά σε κάθε μέτωπο αντίστασης και να βοηθήσει στην αφύπνιση και στην οργάνωση του λαού σε κάθε συνοικία και χώρο δουλειάς με στόχο την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Το ΕΠΑΜ είναι ανοιχτό σε κάθε δημοκράτη, πατριώτη, αγωνιστή που θέλει να παλέψει για τους ίδιους σκοπούς, χωρίς να ζητά πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, ή υποκλίσεις σε αυτόκλητες αυθεντίες, αυτοδιορισμένους ηγέτες, παράγοντες και αφανείς ή εμφανείς κομματικούς μηχανισμούς.

Το ΕΠΑΜ από την ίδια την φύση του είναι μια μεταβατική κοινωνικοπολιτική συμμαχία από ευρύτατες λαϊκές δυνάμεις με κύρια επιδίωξη την επίτευξη των βασικών στόχων και αιτημάτων του. Στις γραμμές του δεν υπάρχουν διαχωρισμοί κομματικής ή ιδεολογικής καταγωγής των μελών του, ούτε αναγνωρίζει εντός του οργανωμένες συνιστώσες και συντεταγμένες. Απηχεί την ενότητα που πρέπει να οικοδομηθεί μέσα στις τάξεις του ίδιου του λαού απέναντι στον κοινό εχθρό. Σαν συμμαχία είναι μεταβατική γιατί με την επίτευξη των κεντρικών στόχων και αιτημάτων του, το ΕΠΑΜ θα περάσει αναπότρεπτα στην ιστορία.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί την ιδρυτική διακήρυξη του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα αλλά και στον ελληνισμό της διασποράς γύρω στους 250 πυρήνες του Μετώπου με πάνω από 3.500 μέλη. Αναζητήστε τον κοντινότερο στον τόπο διαμονής σας (γράψτε στο Google "EΠΑΜ" και δίπλα την πόλη ή τη συνοικία σας) και οργανωθείτε! Αν δεν υπάρχει ακόμα στον τόπο σας, μαζέψτε μερικούς φίλους και ιδρύστε εσείς τον πρώτο πυρήνα!

Αδέρφια, δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να υλοποιήσουν τα σκοτεινά σχέδιά τους! Ας βγούμε απ' το καβούκι μας, ας διώξουμε από πάνω μας την ηττοπάθεια, τις ενοχές και τη μοιρολατρεία, ας σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι και ας τους δείξουμε ποιος έχει την πραγματκή δύναμη! Όλοι μαζί, ενωμένοι, με πνεύμα αλληλεγγύης και συντροφικότητας, να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας και να την επιστρέψουμε στους νόμιμους ιδιοκτήτες της:

τα παιδιά που σε λίγα χρόνια θα μας ρωτήσουν με μάτια γεμάτα δάκρυα και οργή: "Εσύ τι έκανες, ρε μάνα/ρε πατέρα, όταν ξεκίνησε το ξεπούλημα και η υποδούλωση; Ποιες μάχες έδωσες;..."

Τι θα τους πείτε;...